Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Ik, die mijn bloed voor vreemden heb vergoten, ik zou mijn Vaderland in de nood niet bijstaan? Dit zullen de Fransen ondervinden. Ik gevoel mij geen dertig jaar oud, en mijn mannen dan, o hemel! Wacht maar, Edelheer, totdat het bloedig uur gekomen zij, en let maar eens op de witte Leeuw van Gent hoe gij de Fransen zult zien vallen."
Nadat zoo veel bloed vergoten en zoo schromelijke verwoesting aangericht was, werd het geschil eindelijk voor den rechterstoel gebracht van den Koning van Frankrijk, Filips den Stoute, wiens uitspraak luidde, dat alles weder in denzelfden toestand moest gebracht worden als vóór den oorlog.
Hij vergat alles om zich heen en kon slechts vol bewondering staren naar het gelaat der jonkvrouw, dat, ondanks de sporen van vergoten tranen, hem schooner toescheen dan eenig vrouwengelaat hem ooit was voorgekomen. Condwiramur was de eerste om zich te herstellen en heette Parcival welkom in haren burcht.
Maar wij, die zonder bevel en door eigen wil te werk gaan, zijn ook voor God en de wereld verantwoordelijk voor onze daden, op onze hoofden valt het door ons vergoten bloed!" Een innige spijt ontroerde de Deken der beenhouwers. De verklaring van Deconinck woog zwaar op zijn hart en alhoewel hij niet veel er tegen wist te zeggen pijnde het hem zeer dezelve aan te nemen.
En reken bij het vergoten bloed ook de verduisterde toekomst, den bedreigden vooruitgang, de ongerustheid der besten, de wanhoop der eerlijke liberalen, het vreemde absolutisme, verheugd over deze door de revolutie zich zelve toegebrachte wonden, de verwonnelingen van 1830, die prachend zeggen: Wij hadden het wel gezegd! Voeg hierbij: Parijs misschien vergroot, maar Frankrijk stellig verkleind.
Wat moest Frits wel van haar denken en wat had zij nu toch weer? Zij had werkelijk in het huis harer tante al veel meer tranen vergoten in dien korten tijd dat zij er woonde, dan in al de jaren van haar vroeger leven. Vol schaamte wendde zij het hoofd af en wilde opstaan om zachtjes heen te gaan, maar Frits hield haar tegen met de woorden: "Ik zie wel dat je nog lang niet beter bent.
Was het waar, dat de zinnen haar konden genezen? Er was schuldeloos bloed vergoten. Wat kon dat goed maken? O! daar was geen herstel voor; maar waar vergeving onmogelijk was, was nog vergetelheid te vinden, en hij had besloten te vergeten, het uit zich weg te trappen, zooals men een adder, die gestoken heeft, trapt. Welk recht had Basil gehad tot hem te spreken als hij gedaan had?
Maar met dat al staan er tranen in zijn oogen, in die oogen, die ze nooit hebben vergoten, en een paar maal neemt zijn gelaat een pijnlijke uitdrukking aan, als hij de stem van zijn dochter hoort, die in het aangrenzend vertrek haar bevelen geeft voor haar toilet en voor de ontvangst van den man, dien zij bemint.
Eindelijk ontwakende, richtte hij zich met geweld op en riep: "Mijn zoon, mijn zoon! gij begrijpt uw geluk niet. Niet alleen van martelie zijt gij gered, maar insgelijks van allen smaad, van alle schande. De vloek, die over ons geslacht hangt, eindigt bij den dood ... gij zijt dood, mijn zoon!" "En ik heb geen bloed vergoten!" galmde Geeraart met opgetogenheid uit.
Indien hij dan het vloekbaar zwaard niet voor altijd vallen laat, men verachte hem als een wanschepsel; want hij heeft geen hart, geen ziel, en is de naam van Mens niet waardig. En de volken, die de grote euveldaden zowel als de grote deugden bewonderen, geven aan zulke de naam van held, en zeggen: hij is groot. Omdat hij het mensenbloed bij stromen vergoten heeft!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek