Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Ja, Eline kan er ook niet tegen, antwoordde Henk en dronk zijn Pilsener uit. Vincent dronk niets; hij was eenigszins duizelig door dat eeuwig gedraai van al die menschen. Hij kwam zelden te Scheveningen: des morgens verging men er van de hitte, die het zand roosterde en des avonds was het hem te vermoeiend. Een enkelen keer ging hij; om er nu en dan eens geweest te zijn....
Zij voelden hoezeer hun macht daardoor moest aangroeien, en gaven zich derhalve aan de gulhartigste vreugd over; zij bleven zo lang hun juichingskreten herhalen, dat hun borsten zich vermoeiden. Dan verging het gerucht en de blijdschap bleef alleen op hun wezenstrekken en aan hun bewegingen zichtbaar.
Messer Filippo, die den makelaar niet had kunnen krijgen, verging in zich zelf van toorn en kon uit de woorden van den makelaar niets anders halen dan, dat Biondello op aandrang van wien dan ook, hem voor den mal hield. Terwijl hij zoo kwaad was, kwam Biondello nader; zoodra hij dien zag, ging hij hem tegemoet en gaf hem een hevigen vuistslag in het gelaat.
En z'had hem, tenden gejaagd, zien staan, boutstil in 't veld, met de armen wijd open, de handen rondzoekend lijk een blindeman, en de sneeuwbrokken dekten hem toe en hij verging daar in een witten hoop. z'Had hem willen helpen, was buiten gegaan met de lanteern en op eenige stappen van daar bleef ze ook zot ronddolen zonder hem of zichzelf te kunnen verlossen, en ze waren daar gestraft om alle twee te vergaan in den nacht.
Maar hij trok snel zijn wit halfhemdje aan, en wiesch zich. En hij stapte in zijn kleeren. Hij ging door de deur, en sloot ze stil dicht, en toen door de stad die zacht bloemrijk was. Het zwarte stof van de metaalfabriek verging, er rezen bloemen voor hem op. Hij stapte als een haan, die in den avond gaat naar zijn hok waar alle kippen zitten.
Hij verging van verlangen haar te omhelzen, maar uit verlegenheid, die hij had tegenover de donna van het kasteel, liet hij het na. En zoo hij blijde was, was de vreugde van het meisje niet geringer. De edelvrouw berispte hem zeer, toen hij na de ontvangst alles verteld had en zij hoorde, wat hem gebeurd was, omdat hij tegen den wil van zijn ouders zijn zin had gevolgd.
Toch maar een »afgescheidene". En nu wil ik meteen vertellen, hoe het met mijn prijs verging. Daar was een jongen en die heette Kees. Zijn vader was timmermansbaas, en hij woonde daar en daar. Kees las zoo graag en daarom kreeg hij eens mijn prijs ter leen. Maar Kees gaf hem nooit terug. Telkens als ik vroeg, ontving ik een ontwijkend antwoord.
Haar gelaat ontspande en zij hernam hare eerste stille houding, als verging onmiddellijk in haar het geheugen van den schrikkelijken kamp, die voor hare oogen had gespookt. "Dit ijselijk schouwspel langer aan te zien, is mij onmogelijk," zuchtte de fourier opstaande, "mij dunkt, ik zou er ziek van worden." "Ik heb er insgelijks genoeg van," zeide de sergeant-majoor.
"Het is echter niet op de westkust maar op de oostkust van Australië dat de Britannia verging en indien kapitein Grant nog leeft, zooals het stuk beweert, dan is hij gevangen door de inboorlingen en moet gij hem op de andere kust zoeken." "Deze man scheen oprecht en met kennis van zaken te spreken. Men kon aan zijn woorden niet twijfelen.
De grammoedige uitdrukking verging op het gelaat van Deconinck; hij stond langzaam op, en sprak: "Onze vijanden zijn te machtig, zegt gij? Morgen zult gij dit niet meer zeggen. Zij hebben verraad en boosheid te hunnen voordele gebruikt, en hebben niet gevreesd het onnozel bloed te vergieten, alsof er geen Wraakengel meer bij de troon des Heren ware.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek