Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 juni 2025


Kleine Max werd rustig gehouden met pisang en zyn moeder die hem op den schoot had, wilde volstrekt niet bekennen dat ze vermoeid was, als Havelaar aanbood haar van den zwaren jongen te ontlasten. In een oogenblik van gedwongen rust in een moddergat, vroeg Verbrugge den resident, of hy met den nieuwen adsistent-resident reeds gesproken had over mevrouw Slotering? M'nheer. Havelaar. Heeft. Gezegd.

Veel leden van zyn familie die eigenlyk niet in 't Lebaksche te-huis behoort, en daarom ook by 't volk niet gezien is scharen zich als een plunderbende om hem heen, en persen hem geld af. Is dit waar? 't Is de waarheid, zei Verbrugge. En als zyn kas ledig is, wat dikwyls gebeurt, nemen zy in zyn naam de bevolking af, wat hun aanstaat. Is dit zoo? Ja, het is zoo.

Hier, Max ... kyk eens, Verbrugge, is dat niet een aardig kereltje? Dat is myn kleine jongen ... dat is Max! De resident had met den Adhipatti in de pendoppo plaats genomen. Havelaar riep Verbrugge om hem te vragen wien die schimmel behoorde met roode schabrak?

Wie is dat? vroeg Verbrugge. Dat is iemand die veel geschreven heeft over 't inleggen van augurken. Ook heeft hy ontdekt hoe men gras in wol verandert ... je begrypt wel? Neen, zeiden Verbrugge en Duclari tegelyk. Wèl, de zaak zelf was toch altyd bekend: stuur een schaap 't land in ... en je zult zien! Maar hy heeft de manier nagespoord, waaròp het geschiedt.

Ja! Schryf dat op. Verbrugge schreef het op: zyn verklaring ligt voor my! 't Is wèl, zei Havelaar, nu weet ik genoeg. En Verbrugge kon gaan. Havelaar trad naar buiten en speelde met kleinen Max dien hy met byzondere innigheid kuste. Toen mevrouw Slotering vertrokken was, zond hy 't kind weg en riep Tine in zyn kamer. Lieve Tine, ik heb je een verzoek te doen!

De Battahlanden waren in roering, en je weet, Verbrugge, hoe altyd alles wat in de Battahs gebeurt, terugwerkt op 't Natalsche. Ik sliep 's nachts geheel gekleed om spoedig by-dehand te zyn, wat dan ook dikwyls noodig was.

Dan moesten er getuigen komen ... niemand durfde tegen den Regent getuigen ... och, m'nheer Havelaar, die zaken zyn zoo moeielyk! De lezer zal, vóór hy myn boek heeft uitgelezen, even goed als Verbrugge weten waarom die zaken zoo byzonder moeielyk waren. Mynheer Slotering had er veel ergernis over, vervolgde de kontroleur, hy schreef scherpe brieven aan de Hoofden ...

Ik wist wel dat je er weer een zwarten streep over halen zou, zei Tine verdrietig. Kan ik 't helpen? Ik had ze liever dood zien vallen! Mag zulk een meisje zich profaneeren? Maar, mynheer Havelaar, vroeg Verbrugge, als ze nu eens verkouwen is? Wèl, ze moest niet verkouwen zyn met zulk een neus! Ja, maar ...

Er schynt dus wel een byna-onoverkomelyke moeielykheid te bestaan, om gevolg te geven aan den eed: "de inlandsche bevolking te beschermen tegen uitzuiging, en knevelary." De kontroleur Verbrugge was een goed mensch.

Als de historie? Zeker als ze wat waard was! Doch er is een bezwaar ... Ik wed dat er nog geen suiker in huis is, riep Verbrugge. Och, laat toch by my halen wat ge noodig hebt! Suiker is er ... van mevrouw Slotering. Neen, daaraan hapert het niet. Als de omelet overigens goed was, zou dat geen bezwaar zyn, maar ... Hoe dan, mevrouw, is ze in 't vuur gevallen? Ik wou dat het waar was!

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek