Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Daar ben ik nu wel voor gestraft, Dorian. Ik weet niet wat je wilt. Wat wil je eigenlijk? Ik wil den Dorian Gray, dien ik vroeger schilderde, zei Hallward treurig. Basil, sprak de jongen; hij ging naar hem toe en legde hem de hand op den schouder. Je komt te laat. Toen ik gisteren hoorde, dat Sybil Vane zich van kant had gemaakt ... Van kant gemaakt! Groote God!
De man kende er meer dan genoeg Engelsch voor. Misschien had hij het gelezen en begon hij al iets ervan te denken. Maar wat kon het schelen. Wat had Dorian Gray te maken met den dood van Sybil Vane? Daar was immers niets te vreezen. Dorian Gray had haar immers niet vermoord. Zijn blik viel op het gele boek, dat Lord Henry hem gezonden had. Wat zoû het zijn?
Het is onmogelijk boos op je te zijn. Als je Sybil Vane ziet, zal je zelf voelen, dat de man, die haar ongelukkig kan maken, een ellendeling moet zijn, een ellendeling zonder hart. Ik kan me niet begrijpen, hoe je iemand, die je lief is, verdriet kan doen. Ik heb Sybil Vane lief en ik zal haar zetten op een gouden piedestal, en de heele wereld zal de vrouw aanbidden, die de mijne is.
Hij is volstrekt geen heer, moeder, en ik haat zijn manier van tegen me te spreken, antwoordde het meisje, terwijl zij opstond en voor het raam ging kijken. Ik weet niet hoe we zonder hem zouden kunnen doen, antwoordde de oude vrouw, tobberig. Sybil Vane schudde het hoofd en lachte. Wij hebben hem niet meer noodig, moeder. Een tooverprins maakt nu ons leven voor ons! Toen hield zij stil.
Je ging naar de opera? vroeg Hallward langzaam, met een klank van pijn in zijne stem. Je ging naar de opera, terwijl Sybil Vane dood lag in een treurig kamertje? Je kan me vertellen van andere vrouwen, die allerliefst waren en van Patti die goddelijk zingt, vóórdat het meisje, dat je lief hadt, nog zelfs de rust heeft om in te slapen. Hoû op, Basil! Ik wil het niet hooren! riep Dorian opvliegend.
Hij was niet zoo fijn opgevoed als zijn zuster. Men kon nauwelijks aan die verwantschap tusschen hen gelooven. Mrs. Vane vestigde hare oogen op hem en verbreedde haar glimlach. Zij zag in haar zoon een groot publiek. Zij was overtuigd dat zij een tableau vormden. Je kon wel wat van je zoenen voor mij overhouden, Sybil, zei de jongen, met een goedig gebrom.
Mijn zoon, zeg niet zulke verschrikkelijke dingen, murmelde Mrs. Vane, terwijl zij een opgeschikt theatercostuum nam en met een zucht begon te verstellen. Zij was een weinig teleurgesteld, dat hij zich niet gevoegd had bij de groep. Het zoû de melodramatische schilderachtigheid er van verhoogd hebben. Waarom niet? Ik meen het. Je doet me verdriet, mijn jongen.
Ze is prachtig, Dorian, maar ze kan niet acteeren. Kom, laat ons weggaan. Neen, ik blijf tot het laatste, antwoordde de jongen, met een harden, bitteren klank in zijn stem. Het spijt me, dat ik je een avond heb laten verliezen, Harry. Ik maak je beiden wel mijn excuzes. Beste jongen, ik geloof dat Miss Vane niet wel is, viel Hallward in. We zullen nog eens een anderen avond terugkomen.
Een actrice, zei Dorian Gray met een kleur. Lord Henry haalde de schouders op. Nog al een banaal debuut. Als je haar zag, zoû je dat niet zeggen, Harry. Wie is ze? Ze heet Sybil Vane. Nooit gehoord. Neen, niemand heeft van haar gehoord. Maar eens zal ze beroemd worden, want ze is een genie.
Ik ben zeer tevreden. Ik weet nu wat een geweten is. Het is niet, dat wat jij beweêrt. Het is het mooiste in ons, Je hoeft er niet om te lachen, Harry, ten minste niet als ik er bij ben. Ik wil goed worden. Ik vind het een onverdragelijk idee, een leelijke ziel te hebben. Een zeer artistieke bazis voor een moraal, Dorian. Ik feliciteer je er meê. En hoe begin je? Door Sybil Vane te trouwen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek