Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Eene schielijke huivering rees over het lichaam van mevrouw Van Valburg, en zij gaf zichtbare teekenen van vrees; doch een oogenblik daarna, zich beschaamd gevoelende over eene aandoening, welke hare tegenstreefster voor zwakheid kon aanzien, herstelde zij zich. Dan naar de deur wijzende en de bel klinkende, sprak zij: "Ik vraag, of gij nu mijne woning wilt verlaten of niet?
M. D. van Otterloo, Instituteur te Valburg. S. van der Paauw, Stads-Architect te Leiden. J. A. Palsma, voor het Leesgezelschap te Vrouwenbuurt. P. K. Pel, Genees- en Heelkundige te Dragten. de Petit, Kolonel van den Generalen Staf, te Arnhem. R. Piekema, Commissaris van Policie der stad Leeuwarden. Mr. G. L. Jansma van der Ploeg, Advokaat te Amsterdam.
Wat mij aangaat, ik zeg u, dat van heden af, de helft mijner inkomsten u toebehoort...." "O, ik wil niet," riep de jonge vrouw. "Ik zweer voor God," hernam mevrouw Van Valburg, "dat ik het deel, dat ik mij onrechtvaardig heb toegeëigend, niet meer aanraken zal! En ik bid u, Carolina, zuster, weiger het niet. Zult gij mijne smart door uwe verwerping verbitteren?
Eene nog jonge vrouw sprong er binnen en viel op hare knieën voor de voeten van mevrouw Van Valburg. Deze was rood van toorn of van schaamte, misschien van beide die gevoelens te gelijk. Zij hief het hoofd met trotschheid op en zag verachtend neder op de ongelukkige, die de handen smeekend tot haar uitstak.
Ik zie altemaal lichten voor mijne oogen.... Ai mij! nu krijg ik pijn in mijn lijf." Mevrouw Van Valburg sprong op als uitzinnig, en riep uit al hare kracht op den knecht, die ook schielijk kwam toegeloopen. "O, Pieter," huilde zij, "Eugène heeft de cholera. Gauw, loop om dokters en heelmeesters, de eersten de besten. Zend ze altemaal, die gij vindt; en vergeet mijnheer Schippers niet.
"Och, moeder, mijne ooren tuiten ook ... ik heb ook pijn." Mevrouw Van Valburg bezag het meisje met eenen smartelijken blik, sloeg den arm om hare lenden, trok ze met geweld aan hare zijde en bleef, bitterlijk weenend, tusschen de twee kranke wichtjes liggen. Hare andere kinderen zaten in de nabijheid hunner moeder, en schreiden met hartverscheurend snikken.
Nooit rust! Nu, zeg op: wat is het voor eene vrouw? Hoe is haar naam?" "Madame, zij is slecht gekleed en deed zich aanmelden onder den naam van Carolina Soeteveld, zeggende, dat zij uwe schoonzuster is." Dit laatste woord was des knechts lippen niet zoo haast ontvallen, of eene roode kleur, waarbij ook wel iets purperachtigs was, beklom het aangezicht van mevrouw Van Valburg.
Op den klank dezer stem ontwaakte mevrouw Van Valburg; zij vloog op van den grond, en tot den geneesheer loopende, viel zij voor hem op de knieën, hief de handen tot hem, en riep tusschen eenen vloed van tranen: "O, heer Schippers, heb medelijden met mij! Red mijne kinderen om Gods wil, red ze van den dood! Zie, ik kruip voor u, ik kus het stof uwer voeten als eene slavin!
Zoek mij ook eene vrouw. Och, Pieter, ik smeek u, loop u buiten adem, ik zal uwe moeite niet onbeloond laten!" De knecht verdwenen zijnde, keerde mevrouw Van Valburg zich om naar hare kinderen.... Maar hoe pijnlijk was niet de gil, die als eene doodsklacht uit hare borst opsteeg!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek