Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 juni 2025


In uw conscientie is altoos de openbaring, dat uw Rechter zich aan u heeft bekend gemaakt; in uw binnenste u veroordeeld heeft; u dat oordeel waarschuwend of bij vonnis heeft aangezegd; dat gij dit vonnis vernaamt; zelf uw schuld niet kondt ontkennen; en daarom geoordeeld ligt voor God en voor uzelf.

Begeert gij die? Mijne verachting en uw eigen zeker niet geringer zelfverachting bovendien? Wilt gij u aanstellen als een zwakke vrouw, die hare hartstogten niet meester is en enkel toegeeft aan hare redelooze drift, of wenscht gij u te gedragen als een man, en door uzelf te beheerschen ook toonen dat gij waardig zijt eenmaal te gebieden over anderen? Beslis het zelf! Ik vraag u geen gunst!

"Maar u vergeet uzelf," zei Gerard, die zich bij Han en Else overcompleet had gevoeld, en zich verveelde bij 't literatuur-gesprek van de anderen. "Mag ik u wat limonade inschenken?" "En dan houden we de verdere vergadering de kattetongetjes bij ons. U houdt toch van koekjes?" vroeg Eduard.

Vandaar spoedde hij zich naar de agora. Hij schonk weinig aandacht aan de tallooze winkeltjes, kraampjes en tafeltjes waar Athener en buitenman hunne waren met druk gebarenspel te koop aanboden en haastte zich, nu en dan een groet of woord met een bekende wisselend, naar het gedeelte der markt dat de gaarkeukenhouders huisvestte. «Welaan, Pasionaldus richtte hij zich tot een hunner, die reeds meer de eer had genoten hem te bedienen, «thans is het oogenblik daar om uzelf te overtreffen.

Dit kan ons echter geen beletsel zijn, want mijn kunst zal u de ouderdom die u ontbreekt, in weinig ogenblikken geven." "Wat wil dit zeggen, Vader, kunt gij mij ouder maken dan ik ben?" "Ho neen! Maar ik kan uw gelaat zodanig veranderen dat gij uzelf niet meer herkennen zoudt. Hiertoe gebruik ik kruiden welkers krachten mij bekend zijn: denk niet, dat ik mij van enig goddeloos geheim bedien.

Iets meer ook misschien dan uzelf bekend is, en u toch in uw eigen belang, althans in dat van uw land en uw geslacht, bekend behoorde te zijn. Ik geloof, sprak Siddha, dat ik u reeds begrijp. Gij bedoelt zekere plannen die tegen de onafhankelijkheid van Kaçmir gesmeed konden worden, indien de aldaar weer aangevangen binnenlandsche twisten ze soms voor uitvoering vatbaar mogten maken.

Ik gun ze, dat zij den nacht zoo onaangenaam als maar kan, doorbrengen, maar ik kan uw voornemen toch niet goedkeuren. Maar gestraft moeten zij toch worden! Dat is zoo. Maar gij loopt den kans, ons en uzelf daardoor in gevaar te brengen. Neen, Sihdi. Wij nemen onze maatregelen zoodanig, dat niemand er iets van bemerken kan. Wat zegt gij er van, Osko, Omar?

Wat minder met uzelf en wat meer met uw God in uw zin en ziel vervuld, zijt ge dan als de bloem, die zich laat bedauwen, en niet langer als de doornstruik, die prikt en afstoot. Liefderijk helpen, dienen en vertroosten valt u dan licht, omdat het valsche beeld van uw eigen ik u niet langer in den weg staat.

Vergeet u niet wat ik u zoo even gezegd heb: u heeft vijanden. Bewaar uzelf voor 't welzijn van uw land." En hij nam afscheid. "Wanneer zie ik u terug?" vroeg Ibarra. "Altijd, wanneer u maar wilt, en de keeren dat ik u van dienst kan zijn. Ik ben nog uw schuldenaar!" De maaltijd. Ginds in de versierde feesttent zaten de groote mannen van de provincie aan den maaltijd.

Heb ik u, Siddha! dan geen trouw gezworen en was ik niet gehouden mijn woord gestand te doen zoolang het door uzelf mij niet werd teruggegeven? En dat is immers niet geschied. Want gij hebt mij door Koelloeka het teeken gezonden, dat mij ten blijk moest strekken dat uwe laatste gedachte gewijd was aan mij.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek