Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
"Wat Velasco dulden zal of niet, is mij volkomen onverschillig. Van mij moet gij genade afsmeeken, en van mij alleen." "Van u?" antwoordde Ulrich, hem met verontwaardiging aanziende: "liever stierf ik duizend dooden." "Juist! septuagies septies ; doch gij zijt niet alleen! of heeft het niets van mij te vreezen, dat zorgelooze knaapje, daar?" "God in den hemel!
Hij, die in Frankrijk het meest bekend is geworden, Tannhäuser was, naar men meent, geboortig uit het hooge dal der Mur. Wat Ulrich von Lichtenstein aangaat, die omstreeks 1275 gestorven moet zijn, het naar hem genoemde slot, welks ruïnen wij hier vóór ons hebben, draagt terecht den naam van den Damesburcht. Hij was een vurig vereerder van de schoone sekse.
Zijn opvolger was de Kommandeur Ulrich van Hoensbroek, een fier en hooghartig man, die zich door trotschheid en heerschzucht by velen gehaat, by niemant, zelfs zijner Orde, bemind maakte. Hy berokkende zoowel der kommandery als het dorp veel onaangenaamheid.
In den jaare 1499 had Graaf Edzard van Oostfriesland het oog op Groningen, doch die van binnen zulks gewaar wordende, trokken uit, onder het bevel van Ulrich, te Dornum, met 200 mannen, neemende den Dam in en bezetteden de aankomsten aan de Eems, als Farmsum, Oterdum, Reide, enz., en deeden verscheidene Ommelander heerenhuizen omverre werpen.
Dit dier was bij de verdeeling aan Velasco te beurt gevallen, die het edelmoediglijk weder aan zijn vorigen meester had afgestaan. "Waar is Ulrich?" vroeg Falckestein met angstvalligheid, toen hij, rondziende, zijn zoontje niet bemerkte. "Die is met Beckman naar den tuin gegaan," antwoordde Magdalena.
Zooals mijn onvergetelijke Ulrich mij uw vader meermalen geschilderd heeft, evenzoo kloek en dienstvaardig vind ik thans zijn zoon.... Goede Fenix," vervolgde zij, Veltman nogmaals streelende, "gij zijt gelukkiger geweest dan uw meester. Uw kroost is gespaard gebleven, en het mijne...." hier stroomde een tranenvloed langs hare van hartzeer vermagerde wangen.
Wat u betreft, Ulrich von Daun! gij kunt u ter dood bereiden." "Niet, zoolang ik hem verdedigen kan," riep Velasco, terwijl hij den Graaf bij de hand vatte en zijn zwaard voor de oogen der legerhoofden blinken liet. "Wij zullen zien, wie hier meester is," riep Nunez; en beide de kapiteins snelden de trappen af.
Doch nu zou een andere moeilijkheid hem ontmoeten. En wel door toedoen van den bekenden humanist Ulrich von Hutten, die telkens poogde Erasmus tot een krasser optreden tegen den paus en de kerk te bewegen. Reeds had von Hutten een schrijven aan den aartsbisschop van Mainz, door Erasmus hem ter bezorging toebetrouwd, zonder diens medeweten openbaar gemaakt.
Met een smeekend oog, waar tranen van spijt en droefheid in zwommen, zag de Vorst zijn getrouwen Ulrich aan, doch wat de Graaf ook tegen de drogredenen der andersdenkenden mocht invoeren, het scheen op de vergadering weinig of geen invloed uit te oefenen; waarop hij eindelijk, over hun slaphartigheid vertoornd, in drift oprees en zwoer, zich aan alle verdere beraadslagingen te zullen onttrekken en op zijn eigen slot met zijne Hanevederen de vijanden gaan afwachten.
"Velasco!.... Een zoon van Velasco zou een kleedje gedragen hebben, door mijn handen vervaardigd?.... Een kleedje, voor mijn zoontje, mijn lieveling, mijn Ulrich geborduurd?" "Waarom niet, Mevrouw? evengoed als hij den jachthond van den Graaf van Falckestein zich toeëigende, kon hij zijn kind met den roof van het uwe optooien."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek