Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
In alle kleine steden, en bijzonderlijk te M. sur M. was dit het geval, bestaat een klasse van jongelieden, welke een inkomen van vijftienhonderd francs 's jaars met dezelfde verwaandheid en aanmatiging verteren, als huns gelijken te Parijs en andere hoofdsteden tweehonderdduizend francs doorbrengen. 't Zijn wezens van 't talrijke soort der onzijdigen; halfslachtigen, woekerplanten, nietige wezens, die een stukje gronds bezitten, een weinig dwaasheid en een weinig verstand hebben, in een salon lomperds zouden zijn, en zich in de herberg edellieden wanen; die zeggen: mijn weiden, mijn bosschen, mijn boeren, die de actrices uitfluiten om te toonen dat zij smaak hebben, met de officieren van het garnizoen twist zoeken, om hun moed te toonen, die jagen, rooken, geeuwen, drinken, naar den tabaksrook rieken, op 't biljart spelen; de reizigers opnemen, die uit de diligences stappen, in 't koffiehuis leven, in 't logement eten, die een hond hebben, welke zij de beenderen onder de tafel toewerpen, een maîtresse hebben die hen opschept, op een stuiver dood blijven, de modes overdrijven, met het treurspel dwepen, de vrouwen verachten, hun laarzen schoon afdragen, die Londen te Parijs en Parijs te Pont-
Het getal der kerken, bij voorbeeld, is zeer groot: men telt er vierhonderd in een land van nog niet ten volle tweehonderdduizend inwoners; het getal der priesters beloopt tusschen de vijf- en zeshonderd; er worden veel aalmoezen gegeven, en de vasten worden streng in acht genomen; de uitoefening van iedere andere godsdienst dan de orthodoxe is verboden; en toch kan men niet zeggen, dat bij de massa des volks de godsdienstige overtuiging diep geworteld is, of dat het geloof beslissenden invloed op hart en leven uitoefent.
»Waartoe moet dit dienen! ik verzeker mijn leven zelfs tegen tweegevecht en zelfmoord," deed Kin-Fo opmerken. »Wel, mijn beste heer," antwoordde William J. Bidulph, altijd glimlachend, »een ziekte waarvan u de kiem bij u draagt en die u in eenige maanden wegraapt, zou ons tweehonderdduizend dollars kosten!" »Maar als ik mij zelf van kant maakte, zou het u niet minder kosten, onderstel ik!"
Dat uur besteedden zij om zich alle bekende reddingstoestellen aan te schaffen, van den primitieven kurkengordel af tot de voor water ondoordringbare kleeding van kapitein Boyten toe. Kin-Fo was nog altijd tweehonderdduizend dollars waard. Hij kon over zee reizen zonder verhoogde premie, omdat hij voor alle kansen betaalde. Er kon een ongeluk gebeuren.
Ieder oogenblik en zonder dat zij in staat zouden zijn er iets aan te doen, kon er een man langs de zijde van den weg verschijnen, die hun door een wel toegebrachten slag een verlies van tweehonderdduizend dollars kon berokkenen. Wat Kin-Fo betreft, hij was in die gemoedstemming waarin de herinneringen van het verledene het overwicht hebben op den angst van het oogenblik of van de toekomst.
In dezen nacht, in den nacht van 28 op 29 Juni, zou de Eeuw een verlies lijden van tweehonderdduizend dollars; een verlies dat der maatschappij bespaard zou worden als het vier en vijftig uur later geweest was, daar ook Kin-Fo zijn polis niet had vernieuwd! Men zou echter Craig en Fry slecht kennen als men meende dat zij in deze ernstige omstandigheden hunne bezinning verloren.
»Welnu, op een en dertigjarigen leeftijd zoudt u, als het alleen de gewone verzekering gold, bij iedere maatschappij twee en drie en tachtig honderdsten percent moeten betalen. Maar bij de Eeuw is het slechts twee en zeventig honderdste, 't geen voor een kapitaal van tweehonderdduizend dollars, een premie geeft van vijfduizend vierhonderd dollars."
Het viertal vervolgde den klinkerweg naar Peking, die vier en twintig uur lang en met boomen beplant is en zoo kwamen zij gezond en wel te Tong-Tchéou aan, Kin-Fo altijd nog tweehonderdduizend dollars waard, Craig en Fry zoo frisch als bij het begin der reis, Soun aamborstig, kreupel en met een staart die nauwelijks nog op dien naam aanspraak mocht maken. Het was 19 Juni.
Daarop nam hij op zijn beurt een sprong en: »Ik zal hem levend hebben!" klonk het, en hij wierp zich in den stroom. »Craig?" riep Fry. »Fry", zei Craig. »Tweehonderdduizend dollars in het water!" En beiden klommen over de leuning en sprongen in den vloed, om den ongelukkigen cliënt van de Eeuw te helpen. Eenige van de vrijwilligers volgden hun voorbeeld.
Bovendien zijn er uit Rijssel twee geldkisten meegebracht met tweehonderdduizend gouden leeuwen. Men mag beproeven, ze op te lichten, maar het is moeite vergeefsch . Kan er opvoedkundiger vermenging van staatscrediet en kermisvermaak bedacht worden? Het vorstelijk leven en bedrijf had nog menigmaal een fantastisch element, dat ons aan den khalief uit Duizend en één Nacht herinnert.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek