Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Ieder van deze afgemetene, onbeweeglijke mannen in het bijzonder, met zijne stijve krulpruik en zijn valschen, regelmatig gekroesden baard, had bijzonder veel overeenkomst met die, onderling volkomen op elkander gelijkende standbeelden, die rustig, ernstig en met onafgewend gelaat in den stroom zaten te turen, en onbeweeglijk op hunne plaatsen bleven.
ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Verbaasd, misschien verdwaasd; ik weet niet recht. LUCIANA. Zwak moet uw oog zijn, dat u zoo doet dwalen. ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Wijl 't, schoone zon! gestaard heeft in uw stralen. LUCIANA. Blik waar 't behoort, en 't oog herwint zijn kracht. ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Zou 'k turen, mijn geliefde, in sombre nacht? LUCIANA. Geliefde, zegt gij? noem mijn zuster zoo.
Dag in dag uit zaten ze daar eenzaam tusschen de stammen van de klapperboomen op de verlaten zee te turen. De man had zijn werk met een ploeg contractanten, die in de nabijheid woonden, zij had haar kind, maar de eene dag was als de andere, de financiën plaagden en de toekomst gaf weinig vooruitzichten noch zekerheid, en daarmede groeiden de bezwaren.
Maar, daar is het alsof hij iets hoort in den hoek van zijne schilderij. Inderdaad! Eene jonge welgekleede dame en een dito jonge heer staan er in eene gebukte houding op te turen. Zoo schijnt dan nog iemand dit der moeite waardig te achten! Zie, hoe lang vertoeven zij! het zijn zeker liefhebbers, ontegenzeggelijk kenners! Maar welk een onderdrukt gelach, nu zij er afstappen?
Zij was toen nog zoo klein zij kon pas even staan. Ik weet nog wel hoe hij placht te lachen, als zij zoo omrolde als zij wilde loopen. Och, och!" Nu hoorde men het geratel van wielen. "Meester George!" zeide Tante Chloe, zich naar het venster haastende. Mevrouw Shelby ging naar de voordeur en werd door haren zoon in de armen gesloten; Chloe stond met angstig verlangen in de duisternis te turen.
Maar ik mag ook het fraaie sprookje van het roodborstje niet onvermeld laten. Toen O.L. Heer vol pijnen en tormenten aan Zijn kruis hing, zat een klein vogeltje op den rand van zijn nest vol medelijden naar zijn stervenden Schepper te turen, en bittere tranen liepen uit zijn oogskens, toen het de puntige doornen zag.
Om haar heen voelde zij die duizeling draaien als met ringen van glans. En ze viel neêr op hare bank, hare vingers vouwden zich, hare oogleden knipten; toen bleven hare oogen zelve voor zich uit turen, heel ver weg ...
Sprotje was van een geheimzinnige afgetrokkenheid vaak; zij kon tijden droomerig tegen het achterhekje van hun kleine erf staan aangeleund en maar vaag in de verte turen, oogen naar de wollige wolkjes, die van een treingang, heel wit in 't wazige lenteblauw, waren achtergebleven, of kijken zonder te zien naar het komen en gaan van den grauw-geboezelaarden touwslager langs de deinende lijnen, die glommen als gouden draden in de zon.... als soms plotseling zijn schrille fluitdeun over het land kwam gestooten, of als in de timmerwerf daar naast-aan, van tusschen de stapelingen blanke planken, een snerpende zaag te knarsen aanving, dan schrok zij wakker, streek zich duizelig met de klamme hand over de oogen.
Een oogenblik bleef ik turen op zijn rustig gelaat, dat verzacht werd door de sluimering, en geheel verteederd herinnerde ik mij den dag, waarop hij mij was komen afhalen in de kille, verlaten woning, waaruit men mijne moeder grafwaarts droeg. Wat al teederheid, en toewijding en verstandige raadgevingen had hij sedert dien niet voor mij overgehad!
Zij keerden niet om; zij lieten de boot slechts op de riemen drijven, met den voorsteven naar de zee. De oude man bleef in de duisternis turen. Hij beefde, niet van koude, maar van opgewondenheid. Eensklaps wendde hij het hoofd om en riep: "Bijdraaien bijdraaien! Daar is iets op de golf." De mannen gehoorzaamden gewillig, maar er was niets te zien. "Zij is weg!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek