Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
"En dat hij, in weerwil van zijne praatjes daarin niet zal kunnen opstijgen!" "Werp dien snoeshaan eenvoudig de deur uit!" "Wat hebben wij naar dien dwazen kerel te luisteren!" "Aan de deur met hem! Aan de deur!" En zoo ging het voort. Het was om hooren en zien te doen vergaan. Het tumult klom als de branding van den oceaan bij hevigen storm en bij hooggaanden vloed.
Ook hebben zy, met hulpe Van Graaf Edzards volk, Delfzyl met geweld ingenomen: als mede den Dam, alwaar in 't uittrekken der Saxische troupen een groot tumult ontstond; want de burgers en eenige soldaaten, de oude bejegeningen noch in 't hoofd zittende, vielen in hunne achterhoede, plunderden de bagagie, en ontnamen hun vele goederen.
De oude heer zag er bijna even bedroefd uit als Oliver toen de sleutel in het slot knarste. Met een zucht keek hij naar het boek, dat de onschuldige oorzaak van al dat tumult was geweest. »Er is iets in het gezicht van dien jongen,« zei de oude heer in zichzelf, terwijl hij zachtjes op en neer liep en peinzend met het boek tegen zijn kin klopte, »iets dat me treft en ontroert.
Ongemerkt maakt hij zich nu uit de voeten, want het tumult en de verwarring zijn in dit oogenblik heviger dan ooit. Woedend de sabel zwaaiend pogen de politiemannen nog meester te blijven van den toestand. Maar met de lange vaarhaken worden zij smalend en jouwend omvergerukt, met woest getier overvallen, en ontwapend onder brullend triomfgeschreeuw.
Hij knikte twee of driemaal naar een vriend, dien ze passeerden en wees evenveel uitnoodigingen af om een morgenborrel te nemen; steeds ging hij voort, tot zij het tumult achter zich hadden en door Hosier Lane in Holborn waren gekomen. »Nou jong!« zei Sikes met een blik op de klok van de St. Andries-kerk, »bij zevenen! je moet doorstappen. Kom, luiwammes, blijf je nou al achter?«
Midden in de verwarring en het tumult plegen de lichtmissen gebruik te maken van den schrik en de zwakheid der vrouw. Iedereen vlucht en stelt zich in veiligheid, niemand denkt aan een ander, schreeuwen wordt niet gehoord, de vrouwen bezwijmen, loopen elkaar omver, vallen; ontzetting en vrees luisteren niet naar de stem der kuischheid, en in 't holle van den nacht..., en wanneer ze zich wapenen!
Dit alles was door Khamis ontdekt, die herhaaldelijk getracht had buiten het dorp te komen, maar steeds hadden de schildwachten bij den trap hem dit belet. Zij waren daarbij niet altijd even vriendelijk en eenmaal zou hij misschien zelfs mishandeld geworden zijn, als Lo-Mai, door het tumult aangelokt, niet tusschenbeide ware gekomen.
Op dit oogenblik drongen de schutters, die gewaarschuwd waren, onder bevel van den Schout de zaal binnen, doch zoodra zij zagen, dat het getergde volk eindelijk begonnen was zich te wreken, kozen zij de zijde van hunne stadgenooten. "Weg met Aloud! Weg met den handlanger van Van Borselen. Aan de galg! Aan de galg!" klonken hunne kreten. 't Werd een onbeschrijflijk tumult.
Het tumult, dat nu volgde, was ontzettend en ging alle beschrijving te boven.
Nauwelijks was dit tumult tot bedaren gekomen, toen Hanna binnenkwam met "de complimenten van mevrouw, en of de dames beneden wilden komen om te soupeeren." Dit was een verrassing, zelfs voor de spelers, en toen zij de tafel zagen, keken zij elkaar opgetogen en verbaasd aan. "Echt iets voor Moeder, ons eens te trakteeren!" Maar zooiets als dit was ongekend, sedert de vervlogen dagen van overvloed.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek