Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
We hadden ons hart opgehaald "als Keuningen"! Ondertusschen begon het bij ons een mooi gezicht te worden; want met iederen dag werd onze vloot versterkt. Daar was leven in ons Land gekomen, en een leven, daar je geen begrip van hebt!" "Tuit, tuit, niet zoo haastig, kompeer," sprak thans dezelfde matroos.
Aldaar. In 't huis van Dissel. Dissel, Schaaf, Spoel, Wind, Tuit en Slokker komen op. DISSEL. Is ons heele gezelschap nu bij mekâar? SPOEL. Je zoudt het best doen, als je ze allen in eens opriept, man voor man, zooals zij op de ceêl staan.
"O Pyramus, o mij zoo dier! zie hier uw Thisby, u zoo dier, uw bruid zoo dier!" DISSEL. Neen, neen, jij moet voor Pyramus spelen, en jij, Wind, voor Thisby. SPOEL. Goed, ga voort. DISSEL. Steven Slokker, de snijder! SLOKKER. Hier, Pieter Dissel! DISSEL. Steven Slokker, jij moet voor Thisby's moeder spelen. Jan Tuit, de ketellapper! TUIT. Hier, Pieter Dissel!
Moosu begon te begrijpen en zei dat mijn wijsheid alle begrip te boven ging, dat ze grooter was dan die van Salomon, die een wijs man moest zijn geweest. De oliekan zette ik boven de lamp en aan zijn tuit bevestigde ik het kromme been.
Bij al wat heilig is, ik zwijm van schrik. Nog niets? waar zijt ge? wee, dat gij ontvloodt! Geen andre keus: u vind ik of den dood! Het woud bij Athene. De Elfenkoningin in slaap. Dissel, Schaaf, Spoel, Wind, Tuit en Slokker komen op. SPOEL. Zijn wij er allen?
Vooreerst, Pyramus moet een zwaard trekken om zijn eigen te dooden; en dat kunnen de dames niet verdragen. Hoe zul je dat verantwoorden? TUIT. Sapperment, dat is een kwaad ding! SLOKKER. Ik geloof, dat wij, alles wel beschouwd, dat doodsteken er maar uit moesten laten. SPOEL. Neen, geen zier er uitlaten; ik heb een inval om alles in den haak te brengen.
En èrger: ik savoureer ijswafelen, nougatblokken, Cats-bonen en verfrisschende-sport-pastilles; ik zet de gulzig plooiende lippen aan de tuit van melkfleschjes-met-contrôle-papiertje, ik... maar ach, waarom u »het-water-naar-de-mond« te jagen met de opsomming mijner vraat- en drankzuchtige genietingen.
De thee was gezet, een bleek-blauw doorzichtig dun kolommetje stoom rees naar boven uit de tuit van de theepot en werd een mistslangetje of wolkte wech in de kamer, als Jozef zijn koerant bewoog of diep ademhaalde. In een hoek neuriede het theewater.
"Nu, lieve kinders, bedenkt nu eens wat uw ma gezeid heeft van niet te treuren; kom, laten we allemaal een kopje troost drinken en dan aan 't werk gaan, en een eer zijn voor de familie." Koffie was een tractatie, en Hanna toonde veel tact, door ze dien morgen te zetten. Niemand kon haar aanmoedigende knikje of den welriekenden geur uit de tuit van de koffiekan weerstand bieden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek