United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


De hetman van Tsjigirine was, na de stad heldhaftig verdedigd en gered te hebben, na wonderen van dapperheid te hebben verricht, gesneuveld, maar gesneuveld als een held, tevreden gestorven, te midden der zegepraal. Een man, tot dusverre onbekend, Tsjetsjewiek, de leeuw, zooals men hem weldra algemeen genoemd had, streed aan zijn zijde te midden van het krijgsgewoel, waarin hij bezweken was.

"Wat een huishoudster!" zei Andry. "Het gaat goed met je tuin, en je kersen zullen, als 't een beetje meeloopt, met het warme weer rijp worden." "Welke tijdingen brengen jullie," vroeg Tsjetsjewiek, "in ruil voor die, welke ik jullie gezonden heb?" "Velen zijn tevreden," antwoordde Vorosjilo. "Die zullen klaar wezen en zijn het reeds, maar anderen..."

Het licht bescheen hem slechts flauw, zoodat men zijn gelaatstrekken niet kon onderscheiden. Maar die oogen, die doordringende en uitvorschende oogen, gloeiden als vuur. "Ik buig mij voor den grooten hetman neer," zei Tsjetsjewiek, terwijl hij een diepe buiging maakte. Maroessia, die nog aldoor naast haar grooten vriend stond, groette insgelijks.

Zulke geschriften, waarin men afstand doet van een ambt, verdienen wel ernstig overwogen te worden. Toen het stuk voltooid was, reikte hij het aan Tsjetsjewiek over. "Ziedaar!" zei hij tegen hem, "ben je nu tevreden?" Na het gelezen te hebben, antwoordde Tsjetsjewiek hem: "Ik ben trotsch voor de Ukraine op den vrijwilligen afstand van den dapperste harer zonen.

"Hij zou sterven, voordat hij zijn misdaad volbracht had," zei Tsjetsjewiek bedaard. "Iemand houdt hem in het oog, die niet zou toelaten, dat hij zich geheel onteerde." Er lagen op de tafel papier, pennen en inkt. De hetman nam een pen in handen. Tsjetsjewiek wendde zijn blikken naar Maroessia en las de angst in haar oogen. Zijn kleine vriendin voelde zich niet op haar gemak.

"Word wakker," zei hij tegen hem, "en laat ons de anderen wakker maken! Tsjetsjewiek heeft volkomen gelijk!" Zich daarop tot den afgezant wendende, vervolgde hij: "Op den bepaalden dag zal de geheele Ukraine op de been zijn; de vrouwen en de kinderen zullen er zich ook in mengen, als het noodig is." De oude Kniesj was al weer in de boot gestapt.

De plannen en de toebereidselen voor de nieuwe worsteling houden de aandacht der opperhoofden geheel bezig. Waar is Tsjetsjewiek? Vraag liever, waar hij niet is. Maar waar hij zich het meest vertoont, al ware het ook slechts voor een oogenblik, dat is in een ontoegankelijke schuilplaats, door hem gekozen en aan de zorg van zijn twee voornaamste adjudanten toevertrouwd.

"Maar als men er eens een aanval op deed?" "Hij zou zich liever laten dooden dan de stad over te geven." Zij gingen nu niet door de straten, waardoor zij bij hun komst geloopen hadden. Het was er Tsjetsjewiek om te doen, met eigen oogen te zien, hoe het in de andere wijken der stad gesteld was.

Toen zij aan land stapten, wees Kniesj aan Tsjetsjewiek een mooi en sterk zwart paard. "Neem Maroessia achter u," zei hij tegen Tsjetsjewiek, "en rijd den geheelen nacht door. Bij het aanbreken van den dag moet u het paard laten loopen; het zal den weg naar de hoeve van Samoes wel alleen terugvinden."

Peter had hem een van zijn pistolen in de hand gegeven, waarvan hij zich nog kon bedienen. "Komaan!" zei Tsjetsjewiek tegen Maroessia. "Ga! loop! vlieg, als je kunt! en vergeet al het overige. Het is voor de Ukraine en voor je groote vriendin. De zakdoek zal haar van je spreken..." Maroessia vloog weg als een pijl uit een boog.