Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Als er gewerkt moet worden, zullen wij samen werken. Maar als men Mattia weder eens op zijn hoofd sloeg? Hij lachte treurig. Dat zou zooveel pijn niet doen; men voelt de klappen niet, die men ter wille van een vriend bekomt.
Verminkten, zieken, blinden, gekwetsten, vlooden allen, in de hoop van een treurig aanzyn te behouden, naar eenen onvermydelyken dood. Wat my betrof, ik was in geen beter staat, zynde uittermaten zwak.
Doet ze niet sterven, heeren rechters. Laat de uitzinnige heur treurig leven eindigen in vrede. En Katelijne sprak: Nele is stout, ge moet ze niet gelooven, Hansken, mijn vriend. En in het volk weenden de vrouwlieden en riepen de mannen: Genade voor Katelijne!
Zij legde de hand op Eline's hoofd en zag het meisje met iets veelbeteekenends in haren doffen blik aan, een treurig glimlachje om den ingevallen mond. Eline schrikte een weinig.
Met zulke gedachten en zeer treurig, hoorde hij lieden langs de kerk gaan en spreken, die daar, gelijk hij dacht, heen kwamen om hetzelfde te doen, wat hij nu al met zijn metgezellen had verricht, waardoor zijn angst nog vermeerderde.
Hij vond dat voor haar een te treurig vooruitzicht, en hij vroeg haar, als ze ook maar in 't minst ertoe geneigd was, er een eind aan te maken; en dan zou hij wel voor zichzelf zien, hoe hij er kwam. Dat hoorde ik hem alles duidelijk zeggen. En 't was enkel om háár, en voor haar bestwil, dat hij een woord zei over afmaken, niet om hemzelf.
Cosette stond op, wandelde langzaam door den tuin, over het met dauw bevochtigd gras, en zeide in de soort van treurig somnambulisme, waarin ze gedompeld was: "Wanneer men op dezen tijd in den tuin wandelt, heeft men waarlijk wel klompen noodig. Men wordt er verkouden." Zij keerde naar de bank terug.
En al wat je me vertelt, is zoo innig, innig treurig. Je bent sentimenteel! Dát is de zaak! Dezelfde dingen die mij doen lachen, doen jou huilen! Eigenlijk kan men niet anders verwachten van iemand met zoo'n uiterlijk als jij!... 't Was misschien nog maar het beste, als ik je alleen liet.
"Neen maar, dat ge niets begrijpt, donna Elisa, dat ge niets begrijpt! Ik zeg u immers, dat ik niet van u wil gaan. Ik heb iets anders gedacht." "Wat hebt ge bedacht?" vroeg zij treurig. "Wat gelooft ge dat ik gedaan heb, terwijl ik daar op de trap zat, donna Elisa? Ik droomde. Ik droomde, dat ik weg wilde loopen.
En toen kwam 't treurig einde van oude vriendschap en goed-bedoelde zorg. Rousseau's eerste aandrift was geweest, de Hermitage onmiddellijk te verlaten, maar de anderen hadden hem daarvan teruggehouden, hem verzocht tot 't voorjaar te wachten, om zoodoende een openlijken breuk te vermijden. Men hield daar niet van in die kringen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek