Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Kijk eens op, Tom," zeide hij vriendelijk en tikte Tom even met den vinger onder de kin; "en zie hoe uw nieuwe meester u bevalt." Tom zag op. Het was onmogelijk dat vroolijke, jeugdige, wel besneden gezicht zonder welgevallen aan te zien, en Tom voelde de tranen in zijne oogen komen toen hij hartelijk zeide: "God zegene u, meester." "Wel, ik hoop dat Hij het doen zal.
Ik heb mij hunner aangetrokken, hen onderwezen; over hen gewaakt, en jarenlang al hunne kleine zorgen en genoegens gekend; en hoe kan ik ooit mijn hoofd weder onder hen ophouden, als wij om eene nietige winst zulk een trouw en vertrouwelijk dienaar als dien goeden Tom verkoopen, en hem in een oogenblik losrukken van alles wat wij hem hebben leeren liefhebben en waardeeren?
"Mevrouw heeft gezegd dat zij het geld voor mij zal zenden, zoodra zij het kan bijeenkrijgen," zeide Tom, "en ik verwacht ook dat zij het doen zal. Jongeheer George heeft mij gezegd dat hij om mij komen zou en hij heeft mij dezen dollar tot een teeken daarvan gegeven." En Tom vertoonde den kostbaren dollar. "O, dan zal hij zeker komen," zeide Eva. "Wat ben ik blij."
Het was midden in den zomer en de avonden waren lang. De duisternis was nog niet ingevallen, toen Tom al fluitende zijn weg vervolgde. Een vreemdeling liep voor hem uit, een jongen, een paar duim langer dan hij zelf. Een vreemdeling, van welken leeftijd of sekse ook, was eene merkwaardigheid in het kleine plaatsje St. Petersburg. Deze jongen was mooi gekleed, veel te mooi voor een weekdag.
Heere, help ons uwe schreden te volgen en vijanden lief te hebben." "Liefhebben!" zeide Cassy met een woest flikkerenden blik. "Zulke vijanden liefhebben! Daartoe zijn vleesch en bloed niet in staat!" "Neen, die zijn het ook niet," antwoordde Tom omhoog ziende, "maar Hij geeft dat aan ons, en dat is de overwinning.
Tom was onder deze gezegden met opgeheven handen en wijd starende oogen blijven staan. Langzamerhand, toen hij begreep wat zij beteekenden, zakte hij op zijn stoel neer, en zonk zijn hoofd op zijne knieën. "Onze lieve Heer zij ons genadig!" zeide Tante Chloe. "Maar o, het klinkt alsof het niet waar was. Wat heeft hij gedaan, dat meester hem verkoopen zou?"
"Tom, ik geloof niet ik kan niet gelooven; ik heb de gewoonte van twijfelen aangenomen," zeide St. Clare. "Ik wil dezen Bijbel gelooven, en ik kan niet." "Lieve meester, bid tot den goeden Heere: 'Heere, ik geloof, kom mijne ongeloovigheid te hulp." "Wie weet iets van niets?" zeide St. Clare bij zichzelven, terwijl zijne oogen peinzend rondzwierven.
op het bakken; en Tom zette zich bij het vuur neer en haalde zijn Bijbel uit want hij had troost noodig. "Wat is dat?" zeide een van de vrouwen. "Een Bijbel," antwoordde Tom. "O! ik heb er geen gezien, sedert ik in Kentucky was." "Zijt ge dan in Kentucky opgebracht?" vroeg Tom met belangstelling. "Ja, en wèl-opgebracht ook.
"Maar als gij niet raakt?" "Ik zal raken," antwoordde George koelbloedig. "Goed zoo! Dat is een jongen die hart heeft," prevelde Phineas binnensmonds. De troep beneden bleef, toen Marks gevuurd had, voor eene poos eenigszins besluiteloos staan. "Ik ben er voor om recht op hen af te gaan," zeide Tom. "Ik ben nooit bang voor negers geweest, en dat wil ik nu ook niet worden.
Maar toen Tom zei, dat hij zoo lang al gereisd had en zoo moe was, toon hij begon te smeeken toch binnengelaten te worden, toen kreeg de vader medelijden en zei: "Nu, kom dan maar eens in de kamer, ik neem geene vreemden in mijn huis, of ik moet ze ten minste eerst bij licht gezien hebben." Tom dus mee in de kamer, waar 't licht was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek