Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Eindelijk zagen wij in de duisternis de twee lichten van een tilbury, die stond nabij de herberg, en kort daarop hoorden wij het geratel van het rijtuigje, dat in woedende vaart verdween in de richting van Chesterfield. "Wat denk je daarvan, Watson?" fluisterde Holmes. "Het heeft veel van een vlucht." "Een enkel man in de tilbury, voor zoover ik kon zien.
Hij rilde van het hoofd tot de voeten, en riep verschrikt: "Wie is daar?" "Ik, mijnheer de maire," antwoordde iemand. Hij herkende de stem zijner oude portierster. "Welnu, wat is er?" vroeg hij. "Mijnheer de maire, 't is zoo vijf uur." "Wat gaat mij dat aan?" "De cabriolet is er, mijnheer de maire." "Welke cabriolet?" "De tilbury." "Welke tilbury?" "Heeft mijnheer de maire geen tilbury besteld?"
Ik wist niet dat je al hier waart, en was bang dat Willem wat getreuzeld had. De knaap wordt oud. Hij heeft je immers gehaald?" "Jawel, prompt zooals u besteld hadt oom. Ik dank u. De tilbury kwam mij even buiten Romphuizen tegen." "Hadt je niet begrepen dat ik je zou laten halen?" "Nee oom." "Dat spijt me." "Omdat u zelden...."
Hij stond op een gegeven oogenblik rechtop in zijn tilbury en het volgende was hij op den grond gesprongen, met een erg verstuikten enkel, hoewel hij dit toen niet bemerkte, en sloeg woest naar een derde rat, die direct op hem kwam aanvliegen.
Op hoeveel schat ge het rijtuig en het paard?" "Op vijfhonderd francs, mijnheer de maire." "Ziehier het geld." Mijnheer Madeleine legde een bankbriefje op de tafel, ging toen en kwam ditmaal niet terug. 't Speet Scaufflaire geweldig, dat hij niet duizend francs had gezegd. Overigens waren het paard en de tilbury te zamen nauwelijks honderd kronen waard.
Iedereen ondervroeg den baanwachter en wilde weten, hoe het mogelijk was, dat eene tilbury op de sporen geraakte, wanneer de barreelen gesloten waren. Hij kon hun daarvoor geene verklaring geven en herhaalde slechts, dat hij zijnen plicht had gedaan en de sluitboomen had toegeschoven.
Niemand toch weet te verklaren, hoe het ongeluk voorgevallen is; het schijnt iedereen onmogelijk, dat eene tilbury op den ijzeren weg komt, wanneer de barreelen gesloten zijn. Er is een man van Bolderhout, die beweert, dat hij eens de barreelen bij uw wachthuis heeft open gezien, terwijl de trein voorbijreed...." "Het is eene valschheid!" kreet Jan Verhelst.
"Alle wielen passen niet op alle assen." "Beproef het eens." "'t Is onnoodig, mijnheer. Ik heb niets dan karwielen te koop. In dit plaatsje kent men geen andere." "Zoudt ge mij een cabriolet kunnen verhuren?" De wagenmaker had bij den eersten oogopslag gezien, dat de tilbury een huurrijtuig was. Hij haalde de schouders op.
"Scaufflaire," zeide hij, "op hoeveel schat ge uw paard en tilbury, die ge mij wilt verhuren, het een met 't ander?" "Het een vóór het ander, mijnheer de maire," zei de Vlaming met een plompen lach. "Nu ja." "Wil mijnheer de maire ze van mij koopen?" "Neen, maar men weet niet wat gebeuren kan, ik wil er u waarborg voor geven. Bij mijn terugkomst geeft ge mij het geld terug.
Daar hij evenwel een voorzichtig wethouder was, zeide hij tot slot zijner ondervraging: "Wij zullen de zaak onderzoeken, en de waarheid zal ongetwijfeld aan den dag komen. Tot dan mag men niemand schuldig wanen." En hij voegde daar binnensmonds voor zich zelven bij: "Hoe kan eene tilbury op de sporen geraken, als de barreelen gesloten zijn?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek