Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juli 2025


De een kende en wist wat, de ander niet. Hoe kon 't oom Sybrand bekend wezen dat 'n "heele troep" menschen zóó had Sietske vertaald te-zaamgenomen "dom" was? Er is veel oefening in begrip noodig om intezien hoe weinig er door sommigen kan begrepen worden. Holsma h

Al wat hy zich van die familie herinnerde, kwam hem nu liefelyker voor dan ooit. Die vlugge Sietske! Die waardige moeder! Die ernstige oom Sybrand! En Willem... nu ja, z'n wyzigheid was drukkend, maar kon hy 't helpen dat Wouter geen latyn verstond? Had z'n moeder hem d

Willem verhaalde nu iets van 'n romeinschen keizer die 't menschelyk geslacht één kop toewenschte, om het te kunnen onthoofden met één slag... 't Klinkt bar, zei Oom Sybrand, die binnentredende de laatste woorden gehoord had. Maar als boutade is zoo'n uiting begrypelyk. De tyd nadert dat de Volkeren 'n gelyk lot zullen toewenschen aan de souvereinen, en met even weinig of even veel recht.

Men kan de groote massa laten schreeuwen wat men wil. Wouter begreep alweer 't woord "massa" niet, daar het in die dagen nog niet tot de sfeer der Pietersens was afgezakt. Hy keek vragend de kleine Sietsken aan, die hem zoo vriendelyk aan rottekruid had geholpen. Dat is zooveel als... 'n heele troep, zei ze. De groote massa is altyd... dom, ging oom Sybrand voort, of...

En oom Sybrand hield 'n paar zeeuwen omhoog. O God, m'nheer, ik durf niet thuis komen, riep Wouter! Wie zal dat betalen? Ik heb geen geld, m'nheer! En moeder... In de drukte verstond Holsma hem niet. Maar Sietske wel. Sjt! fluisterde zy. Ik ben zeker dat papa 't betaalt, maar anders... ik heb wel geld. En Willem ook. En Herman ook. Wees gerust... Maar dit verstond Wouter weer niet.

Men hoorde bellen aan de huisdeur. Een oogenblik daarna trad 'n heer de kamer in, die door de kinderen met veel blyken van genegenheid als oom Sybrand begroet werd. De huisheer noodigde de gansche familie in den tuin, en droeg Herman op, 'n klein boekje dat-i hem uitduidde, van z'n studeerkamer te halen: Maar jongen, sla nu niet verraderlyk de globe stuk.

Naar de uitdrukking te oordeelen die hy op de gezichten der anderen waarnam, meende hy 'n domheid gezegd te hebben. Dit nu was onjuist. Hy had juist dóór en in z'n onwetendheid, bewys gegeven van intelligentie. Oom Sybrand had zich inderdaad versproken. En dit stemde hy toe.

Dit was 'n arglistigheid van dien vinger. De bedoeling schynt geweest te zyn den patiënt nog heel anders heen-en-weer te smyten. En als-i nu voortydig gebroken was op dien avend... Oom Sybrand hielp hem, zoo goed en kwaad het ging, op de been. De zaak had veel moeite in, want de volte was... nu ja, er kon ter-nauwernood iemand by. Maar Wouter was smalletjes, en 't lukte.

Nadat het vonnis volvoerd was, beval de Admiraal dat men op de schepen een gebed zoude doen, waarby een ieder vermaand werd zich aan zulk een streng voorbeeld te spiegelen." Er ligt 'n vreeselyk treurspel in die gebeurtenis, zei oom Sybrand. Men kan zich inderdaad geen pynlyker tragedie voorstellen, hernam de dokter.

Maar, m'nheer, 't is Femke! riep de verbaasde Wouter, die maar niet begrypen kon dat-i geen antwoord kreeg. Ook Holsma en Oom Sybrand waren verbaasd, doch niet als Wouter, die zich by 't hoofd greep om te voelen of-i wel terdeeg wakker was? Nu, kinderen, zei eindelyk de dokter, je kunt straks aan moeder vertellen dat we haar gezien hebben.

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek