Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Torteltak bejammerde het zeer, dat Van Aartheim het adres der Hunshows, die buiten Genève de zomermaanden doorbragten, niet vóór zijn subiet vertrek aan hen had afgegeven. Aangenaam was hem dus de verrassing, toen hij tegen den avond, uit wanhoop op het Ile de Rousseau ronddwalende, op eens zijnen naam hoorde noemen en de hand van Miss Emma in de zijne gevoelde.
Watblief?" "Och jij met je praatjes; is er brand, laat ze 't blusschen." "Brand? pardon! pardon!! Dood. Subiet. Onze vriend dokter Helmond...." "Wat, wát!?" schrikt Kartenglimp op: "Is Helmond dood?" Kippelaan stuift een paar schreden achteruit.
Ursule vroeg: Zal hij trouwen? Trouwen? Goedele zag subiet het povere kamerken van Romaan, waar ze gedrieën een nieuw geluk bewerkten in liefelijke eendracht. Ze knikte, niet goed meer wetend wat eigenlijk hare boodschap geweest was. Ja. Ursule in een uiterste poging rechtte zich en zat overend. Haar wezen werd grauw van ingetogen woede.
Ze hielden hier van mekaar. Hunne vingeren kriebelden lichte over hunne vingeren.... De dagen verlengden aldoor en, na den regen, glom het eerste gelach der zonne. De Lente kwam precies zoo subiet, zonder overgang.
Goedele zag allengs ook wegsmokkelen de potjes en het klaterende tin, en in haar hoofd peuterde alleen de onverdraaglijke last van Ameye's blik. Hij kittelde haar, krabde en puntelde, zoodat het een folteringe werd. Ze duldde de foltering. Ze wist dat, moest ze nu subiet opkijken, ze Ameye's oogen zou zien. Ze wist wat ze zien zou in de oogen.
Ze zei: Ik mag niet.... Ge moet weg, weg ... weg.... Ik ben bezoedeld.... Ik, ikke. Hare oogen bleven plots wijdopen en verwilderd staren naar de deur, en haar kinne begon subiet te beven, zodat hare tanden klopten over mekaar: op den drempel stond Ursule. Ursule, als eene doode zoo bleek, stak hare armen vooruit.
Hij bromde kwasi-boos dat Annie erg de koorts had, subiet naar bed moest. En dadelijk ging hij nu actief aan 't redderen van 't geval. Het bed van Paul, 't beste in huis, was voor "de juffrouw." "Gauw, maak jij 't maar vast in orde!" zei hij tegen z'n vrouw, "want 't is waarachtig noodig dat ze er dadelijk ingaat!... Zeker niet gegeten ook vandaag? ... Nou!
Hij was vertrokken heel alleene, en zijne vrouw was bij hare ouders in Engeland, met haar zoontje teruggekeerd. Goedele had een droeven uitroep: Ha! het was een zoontje.... En Romaan keek subiet verwonderd op, plots zwijgend en nadien gretig zijn koffie opslurpend. Weet ge wanneer hij vertrokken is? vroeg Goedele.
Ze bedaarde echter subiet, zich peiselijk opheffend in de wijde golving van haar leed, en beaamde stille: Ja, de tijd zal 't uitwisschen.... Ze verliet zonder groeten de eetplaats en tort langzaam de trap op.
Ze keerde zich omme en knikte, naderhand zich bekommerend: Hebt ge meer zeer, moeder? Ja wel, in mijn beenen.... Kom hier! Ik kom. Ze naderde. Ze lei hare hand op het kussen en Ursule vatte die subiet, koortsig vragend wat er met de beurze gebeurd was. Met de beurze? Ja.... Ik hadde u niets moeten meegeven of een kleinigheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek