Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Ze hief zonder haaste de fluweel en gordijn op, ging het duistere kamerken door en geraakte op straat. Dan liep ze, recht vóor zich uit, en zij en dierf niet ommezien. De gezichten der menschen, die haar voorbijsleerden, waren lijk bleeke vlakten, geruchtloos schuivend in nattig geluchte. Waar was de zonne?
Hij likte lui zijne lippen af, om Madeleen's lastigheid uit te lengen, en smakte trage. Luister, Goedele.... Hij sprak dan lage, alsof 't een groot geheim gold, en een stralend geluk verlichtte zijn gansch gelaat: Madeleen zal.... weer moeder worden.... Hij schaterde 't seffens daarop uit, 't kamerken vervullend met vroolijk rumoer. Zoo word ik vader meteenent! Wat bloost ge, vrouwken?
Het zuiverst voorgesteld in woorden, die bij den inhoud passen en niet vreemd klinken in den mond van het boerenmeisje is het verhaal van een droom, die hem tot hopende liefde moet opwekken. Zij sliepen den vorigen nacht in eene hoeve. "De pachteresse dit goed mensch, God zal het haer loonen had my op een klein kamerken te slapen geleid.
's Avonds trok hij gewoonlijk naar zijn kranken vader, die op een kamerken woonde in eene niet ver-af gelegen buurt, bracht zoo een nacht of drie wakend door aan het ziekbed van den "Heiligen Jozef" ... Innig-overtuigd was Geerten, dat het met den ouden niet lang meer duren kon, en hoe stelliger zijn meening werd hoe meer het denkbeeld van een eigen motorbootje te bezitten op den voorgrond trad.
Er waren fijne reuken in het veld, en de geur van meloenen en appelen kwam uit het kamerken gewerkt. Een groote vrede overal, als na veel zwaren arbeid, en alsof nu een heilige rust gekomen was. Een late vogel lachte in de verre stilte. Op het dek lagen de twee mannen, zwijgend, hun pijp te smoren.
Ze asemde daar zoo vrij, en nu zou opnieuw moeder nevens haar komen, en grootvader en van avond Sebastiaan heel die koude wereld, die gemanierde wereld; tusschen al die naakte muren haar nijpend en knellend en zeer doende. En 't povere kamerken, waar Wiezeken te lijden lag en was zoo eendelijk niet als gindsch vierkante steenmassa.
En Johan Doxa, die de deur, op zijn eendelijk kamerken zag dichtkomen, bleef, zacht doorsnikkend, daar waken bij Beppie, den dooden hond. De frissche morgenlucht beurde Lazare langzamerhand op. Hij kon weldra met kalme oogen den toestand in beschouwing nemen.
Zeker sliepen doar de meides, en was 't 'en planken beschotje dat zien kamerken afschei. Onmiddellijk na de ontboezeming der geeuwster, klinkt het fluisterend nochtans voor Janssen zoo duidelijk alsof hij er bij staat: "Je moet niet zoo hard praete; die man laeit hier naas, en 't is zoo 'ehoorig."
Ursule vroeg: Zal hij trouwen? Trouwen? Goedele zag subiet het povere kamerken van Romaan, waar ze gedrieën een nieuw geluk bewerkten in liefelijke eendracht. Ze knikte, niet goed meer wetend wat eigenlijk hare boodschap geweest was. Ja. Ursule in een uiterste poging rechtte zich en zat overend. Haar wezen werd grauw van ingetogen woede.
Uit de zalen der kasteelen, uit het kamerken der werklieden, uit nederige dorpen, uit vergeten gehuchten zullen begeesterde stemmen elkander tegenklinken.... Bazuinen zullen schallen, feestkanonnen zullen het ruim doordonderen, en al die blijde kreten, al die geruchten zullen zich vermengen tot eenen reusachtigen zegenzang ... en voortschallen en, immer opnieuw begeesterd, in de hoogte klimmen, totdat in den schoot des nachts de glans der millioenen feestlichten verdoove.... En dan zal de vermoeide volksschaar zich ter ruste leggen, eene zalige hoop in het hart en eenen zoeten glimlach op de lippen.... En om den mond van allen, die insluimeren, zal een zacht liefdegebed blijven zweven, hunne zielen zullen juichend voortmurmelen: "O God, zegen, zegen op hen, die wij beminnen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek