Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Om negen uur vertrekt er een trein, ginder... Maar de koffie is betaald en zullen wij drinken! Wij gaan terug, Mama, terug naar Antwerpen, maar eerst gaan wij koffie drinken... Ik ben stram van zitten, kloeg Madame. Wij moesten in onzen ouden dag ook nog iets aanvangen. Laat ons nu maar smakelijk eten, want het kost peperduur. Toen de reizigers weer naar den trein gingen, bleven zij zitten.
«Moeten we hier nu eeuwig blijven zitten?» vroeg er een. «Als wij van het lange zitten maar niet stijf en stram worden! Ik zou toch wel zeggen, dat er buiten nog iets is; ik heb daar zoo'n zeker voorgevoel van.» Weken verliepen er; de erwten werden geel en de schil werd geel. «De heele wereld wordt geel!» zeiden zij, en daarin hadden ze gelijk.
De armen en beenen worden stram, en niettemin hebben 'er, verscheiden malen daags, stuiptrekkingen plaats. Deeze toevallen matten den zieken zoo sterk af, dat hy overluid schreeuwt. Men is zelfs verpligt zyn hoofd een weinig in de hoogte te houden, om hem de belemmerde ademhaling gemakkelyker te maken.
Allen haatten zij hem, van de kleine kinderen af, die in de kerk gedragen werden, tot den plaatsbewaarder toe, een stijf en stram soldaat, die den slag bij Leipzig bijgewoond had. De predikant had wel willen knielen en hen smeeken barmhartig jegens hem te zijn. Maar een oogenblik later kwam een gevoel van smart en toorn over hem.
Hij zette zich naast haar op de sofa. Maar 't gezicht van Mevrouw Wenche werd heelemaal stijf, en rimpels, die er vroeger nooit geweest waren, legden zich stram om haar mond. Zij, die altijd de waarheid sprak, had een fijn oor voor al wat hol klonk en onvertrouwbaar was; op dit oogenblik doorzag ze hem geheel en onverbiddelijk.
Van de koortsige verbeeldingen bleef enkel de inzinking na; en daar zat hij nu, aan den haard weer kleumig schurkend in dien veel te langen, vaal-geschooiden ulster; z'n borst ingezonken, amechtig en stram door 't smerige leven, met uit de modderrafels van z'n broekspijp dien grammelen voet in beide handen gevat en pijnlijk befrutseld.
Het oog staart ze aan, opgetogen hetzij een woeste nevel ze omkleedt met ontzetting, of een zonnestraal ze pralen doet in milde majesteit. En de herinnering neemt ze in zich op, om zich er aan te verlustigen na jaren nog, wanneer des wandelaars leden stram worden en zijne middagen grauw. Wonderbeelden!... Wij tuurden rond en opwaarts.
Meneer Bollekens antwoordde met het geijkt "entrez" en zijn twee ingekwartierde officieren traden binnen. Zij zagen er ernstig en zelfs eenigszins gedrukt uit. Zij klakten minder stram als naar gewoonte hun hakken bij elkaar en de oudste van de twee, de Rosbachkerel, zei: Herr Bollekens, wij komen afscheid van u nemen. Wij vertrekken morgen ochtend naar het front.
Bij alles wat zij deden was niets voor hun zelven, maar alles moest dienen, om de vorsten en priesteren nog rijker en geweldiger te maken, om zich te verzadigen. Onder dezen arbeid werden zij grijs en stram eer zij oud waren en stierven zonder genot, ofschoon de aarde dat overvloedig veel geeft ter bate van al hare kinderen.
"Ge kunt zoo weinig meer, en Bart is zoo miseroabel slofs! Wat zal 't met den tabak wêzen!" hernam Frerik. "Dat mag onze lieve Heer uutmoaken!" sprak de grootvader: "'k Wor zoo miseroabel stram in de been'; 't snijen dat kan 'k nog, moar 't brêken dat geet niet meer, en 't klimmen ien de schuur, och Heere, doar bin'k allang niemeer kapoabel toe."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek