Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
De vlakte bewoog zich even als eene woedende zee gedurende een storm; golven zand rolden op elkander te midden van een dik stof, eene ontzettende kolom kwam van het zuidoosten met eene groote snelheid draaiende, de zon verdween achter eene dichte wolk, wier lange schaduw zich tot aan den Victoria uitstrekte; de zandkorrels gleden voort met het gemak van waterdruppels en dit wassende getij naderde langzamerhand.
Noch Amerika, noch Europa, noch Azië, noch Afrika. Alleen de zee, overal de zee met enkele granieteilanden. Een onmetelijke vloedgolf beweegt zich tweemalen daags om de aarde. Bijna overal, bijna altijd is de lucht bedekt. De regen valt, de donder rolt, bliksemschichten doorklieven de wolken, de wind blaast en de storm beweegt de wateren. Maar de levenselementen zijn in wording.
De storm werd hoe langer hoe heviger en ongelukkig genoeg draaide hij meer en meer naar het Zuiden. De trechter, die door het land aan weerszijden gevormd wordt, trok de wind als het ware naar zich toe, zoodat het een ware orkaan werd die telkens van richting scheen te veranderen.
Toen gevoelde zij zich beter en ging uit, den kant van het strand op. Het was een gure ochtend. De storm was bedaard; het woei nu nog slechts bij vlagen, met zware regenbuien. De zee was grauw en onstuimig; de branding sloeg met donderend geraas op het strand, en kolommen schuim stoven over de gezonken rotsen.
Zoo was dan eindelijk de gevolgenrijke nacht van het Aequinoctium, waarin de oude Lize haar hulp en troost toegezegd had, ingetreden en Veronica, al lang vertrouwd geraakt met de gedachte aan den nachtelijken tocht, was blij gemoed. Pijlsnel vloog zij door de eenzame straten en lette niet op den storm, die de lucht doorwoelde en haar zwaren regendroppen in ’t gelaat wierp.
Het spreekt van zelf, dat men door den nachtelijken storm een flink eind uit den koers was geraakt en niemand kon dan ook zeggen op welke hoogte men zich bevond.
Het Godsschip bevaart de Godszee, Rondwentelend, staag, om nimmer te vergaan, Zonneschijn, storm, koude, hitte voor altijd weerstaat, voorbij snelt, draagt het dezen, De waarheid en de bestemming der ziel bevat het, Het vloeiende ledig in 't rond en vooruit klieft en doordringt het, En steeds voort, door geen tegenspoed opgehouden, door geen anker vastgehouden, door geen klip geraakt, Vlug, vroolijk, voldaan, niets dervende, niets verliezende, Elk oogenblik in staat en bereid het logboek open te slaan, Het Godsschip bevaart de Godszee.
Het was nu een echte storm geworden, zoodanig, dat de Pelgrim zelfs het weinigje doek niet meer kon dragen, dat hem nog over bleef. Toen Dick Sand zag dat zijn marszeil zou scheuren, gaf bij bevel het te beslaan. Maar te vergeefs, want een nog heviger rukwind wierp zich op dit oogenblik op het schip en scheurde het zeil los.
Alle opvarenden zonder onderscheid stonden onbewegelijk, zonder eenig geluid te maken, zonder eenig gebaar te wagen, en wachtten in spanning de schrikkelijke minuut, gedurende welke die vreeselijke haard hen met zijne vlammen zou omgeven. Maar de storm, die de Albatros medevoerde, redde haar van de schrikkelijke ramp.
Den geheelen dag had reeds een tamelijke bries bestaan, die tegen den avond in een flinken storm overging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek