Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 november 2025
Aan den voet der rots was een ruwe hut gebouwd, die als het ware er tegen leunde, en voornamelijk bestond uit stammen van boomen, in het naburige woud geveld, en tegen het weder beschut door mos, met klei doormengd, in de reten te stoppen.
Onze Julia is zoo geboren. Begrijp jullie mij goed? Onze Julia is zoo geboren," herhaalde ze. "Onze Julia is dus niet geverfd. Ik zeg jullie dit alles, dat jullie haar morgen of overmorgen ook niet in een badkuip zult stoppen, of met je lieve vingers zult gaan belikken." Een schaterend gelach ging op en Dolf, die juist binnen kwam, riep: "leve onze Dorus, leve onze Julia!"
Hoewel hij Berthier te Mantua dus bevelen zond om Rome te bezetten, gelastte hij hem tevens "alle buitensporigheden te onderdrukken en iederen Franschman of Italiaan, die onder het mom van vaderlandsliefde tot oproer mocht willen aanzetten, zonder genade in de doos te stoppen."
Opgewonden menigten zaten hun in minder dan geen tijd op den hals, hun om duizenderlei redenen bevelend uit te scheiden, hen bevelend te stoppen zonder éénige reden kakelende, verwarde, veelsoortige menigten. Het gebouw dat ze bouwden was te hoog dat kon onmogelijk veilig zijn.
Zoo'n conducteur is een gewichtig personage onder zulke omstandigheden en Frits had gezorgd zich er een vriend van te maken door hem al vooruit eene goede fooi in de hand te stoppen, waardoor hij eene plaats kreeg in de cabriolet en het voorrecht had daar alleen te blijven. Dus was hij beveiligd tegen nieuwsgierige blikken en onbescheiden vragen van reizigers, stadgenooten wellicht.
Witte spiralen van damp zijn om haar hoofd. "Wat koste de pollekabrokke, seg?"... "Twee omme cent"... Twee vuile vingers leggen een cent neer. Twee vuile vingers grijpen twee kleverige brokken. Twee vuile vingers stoppen een brok in een grooten tabaksmond. De vrouw schurkt ineen van de kou, giet een kom vol, drinkt, vertroetelend den kop in de beenige, paarse handen.
"Je doet het niet biester gauw, maar je doet het toch wel goed" zei die meegaande, en het kind was haar heel dankbaar voor die prijzende woorden, die zij wist niet verdiend te hebben. En toen, ten leste, mocht Sprotje gaan zitten. Ze mocht kousen stoppen.
Dat werd den man der wetenschap toch te veel. Hij rukte zich los van Omar, deed een paar passen achteruit, haalde diep adem, en barstte los, alsof zijn longen met kruit waren geladen: Wat , wat moet ik je doen, met mijn muts je den mond stoppen? Daar dan, zoon van een aap, kleinkind en achterkleinkind van een baviaan! Hij rukte zich de muts van het hoofd en wierp dien Omar in het gelaat.
Na zich heel matig verkwikt te hebben, ging hij met zijne gewone kalmte in een hoek leunen. "Nu moeten wij," zeide ik, "dit water niet laten wegloopen." "Waarom niet?" antwoordde mijn oom, "ik houd het er voor, dat deze bron nooit zal opdrogen." "Dat blijft hetzelfde! wij zullen den zak en de flesschen vullen en dan de opening trachten te stoppen." Mijn raad werd gevolgd.
Zul je 't doen?" En werktuigelijk had ze zich het papier in de handen laten stoppen. 's Avonds in den maanlichten nacht, overzag zij de regels van zijn brief waarin hij zeide: "Anna, als je met een ander trouwen zoudt, zou je mij den dood aandoen. Doch je zult 't laten, als je je eigen leven lief is...." Ze verfrommelde het schrijven onwillig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek