Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
De tegenschriften en lasterverzen, bij deze gelegenheid verschenen, stoorden de kalmte niet van Joost den Rechtvaardige, levend van de snaren en door het geloof.
Trompetten hier, en scherp gekletter van bekkenslag, en gesis van vuurpylen, en gekras van valsche snaren, en hier-en-daar een waar woord, dat het mee insluipe als verboden waar, onder bedekking van zooveel getrommel en zooveel gefluit? Styl? Hy had styl!
Nu eens smeltend en zacht,. als een beeld van zijne eerste kindsheid, toen moederliefde hem koesterde, dan weer woest en wild, als jammerde het in de snaren van weedom en smart, eindelijk melancholisch en zacht, klonken de tonen, die hij aan zijn instrument ontlokte.
Mijn harp ontstond uit zorgen, Uit verdriet werd zij geschapen, In droeve dagen kreeg zij haar vorm, De snaren zijn uit pijnen gesponnen En de schroeven aan haar hals Zijn uit ellende gedraaid.
Maar komaan, vul den beker; want er zal eenige tijd toe vereischt worden om de harp te stemmen; en niets smeert de keel en scherpt het gehoor zoo goed, als een teug wijn. Wat mij aangaat, ik houd er veel van, om het druivensap tot in de toppen mijner vingers te gevoelen, eer ze de snaren aanraken."
Ach, wat is het spreeken in beelden! Wat is het doen luiden van lucht door keel of snaren! Achter dat, diep daarachter is het onnoembare. Wat is het? Wel u! gij zaligen, die het beseffen kunt. Het is dansen, maar de dansers zijn er niet. Het is beweegen, maar wie is 't die beweegt? Het is spreeken, maar wat wordt gezegd? De ooren verstaan, 't hart schreit om méér verstand.
Zij zijn mijne oude speelgenooten, mijne gezellen; elk van haar roept iets aangenaams, iets verrukkends tot mij; zij spreken de taal mijns harten; al de fijnste snaren mijner ziel trillen weder met jeugdige kracht bij dien roep ... en in stille, godsdienstige aandoeningen dank ik den Heer, dat Hij, zelfs in het bevrozen hart van den afgesloofden mensch, nog de zoete bron der herinnering vlieten laat!"
"Dat zal het zeker," antwoordde een tweede, "Fulco behoeft voor den besten minstreel niet onder te doen. Ik heb hem meer gehoord." "Nu moet je me niet zoo sterk prijzen, dat ik niet eens meer zou durven beginnen," zeide Fulco gestreeld, terwijl hij de snaren spande. Toen stond hij op en begon afwisselend te spelen en te zingen. Soms tokkelde hij zacht op de snaren, terwijl hij zong.
Juist wijl wij spreken rijzen nieuwe noten. Wat is dat machtige geluid? De diepe Muziek der wentelende wereld is 't, Die in de snaren der gegolfde lucht Aeolische geluidsschakeering wekt.
Het klagen der maten kwam vol, in stroomende modulaties, van de snaren af; onder de grijpende hand van den jongen vandaan, huiverde en weende weêr de oude melodie, met zijn echten toon als van oud goud.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek