Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Reeds hadden zij ruimen tijd, stilzwijgend en weenend, elkaar in de armen gedrukt; want in hunne oneindige treurnis waren zij door liefde tot elkaar als verengeld en hadden wellicht deze wereld gansch vergeten, toen zij eensklaps aan de deur eene stem hoorden, die vroeg: "Waar woont de smid Quinten Massys?"
Op enkele uitzonderingen na, waren die huizen ook laag en onaanzienlijk, en hadden meestal rieten daken, en hoewel zij in 't algemeen de lijn van het kanaal volgden, stonden zij op sommige plaatsen verder af, op andere weder dichter bij het water, en daar er zeer weinig passage van rijtuigen was, werd het den smid niet belet zijne travaalje of slijpsteen ter halverwege van den weg te plaatsen, noch aan den houtkooper of timmerman, zijne waren uit te stallen voor zijn huis en zoo dicht bij de vaart, als de reglementen op de scheepvaart dit maar eenigszins toelieten.
Door de oprichting van scholen, door zijne diensten als tuinier, timmerman of smid, door zijn hulp als geneesheer, en door zijne groote gaven van geest en hart kreeg hij op de wilde volksstammen een grooten invloed en was zijne aanwezigheid daar voor hen een ware weldaad. Zijne vrouw stond hem bij zijn arbeid trouw ter zijde en was in alle opzichten zijne helpster en zijn steun.
Schijnbaar onvermoeid werkte de "onbruikbare", totdat een vriendelijke stem achter hem, het: "Vader, kom nu toch mee!" deed hooren, en Huibert hem dwong met Elsje huiswaarts te gaan. Ofschoon de gebouwen, aan de smederij grenzende, werden gered, en een gedeelte van Tinks woning zelve gespaard bleef, zoo had de brand voor den smid toch de noodlottigste gevolgen.
De smid, Rosterus, zooals hij zich aandiende, werd echter met even weinig plichtplegingen door Rinda afgescheept als zij dit den gelukkigen veldheer had gedaan; maar ofschoon zijn oor opnieuw suisde van haar harden klap, was hij meer besloten dan ooit haar tot zijn vrouw te maken.
De afgelegenheid der hoeven, waar men gedurende een groot deel van den langen wintertijd niet op of af kan, is oorzaak dat men in allerlei opzichten zichzelf heeft leeren redden; men is er zijn eigen smid, zijn eigen timmerman, wever of kleermaker.
"Ze zullen hen gauw genoeg achter de vodden zitten, Jack, en in een ommezien zijn ze allen weer ingepikt," hernam Gascoigne. "Nu, dan moeten we maar aan de orders gehoorzamen; maar 't stuit me toch tegen de borst. Sla los, smid!" De wapensmid, die evenals de matrozen het met Jack eens scheen te zijn en nog niet aan het werk gegaan was, begon nu met zijn hamer de sloten één voor één los te slaan.
Maar deze was lang zoo vriendelijk niet als de smid. Hij werd zelfs onbillijk. "Daar heb je 't al," riep hij uit, toen Mietje hem het gebeurde had verteld. "Dan leen je aan zulk volk je beste spullen, en in plaats, dat zij er dankbaar voor zijn en er goed op passen, maken ze, dat je ze nooit terugziet. Maar je zult me den ketel betalen, wat ik je zeg!
De gouden lamp met haar petroleum straalde, en 't zwart van 't duister was als stof en roest, maar in de hoeken was het fulpen. En hij sloot er zich in in de kennis. Zooals een smid die om zich zelven bouwt, die voor zijn werk binnen het werk moet zijn. Hij las hoe noodzaaklijk de slavernij moet erger worden op de arbeiders.
"Als je soms druk in je werk bent, dan zal ik die commissie bij Schelting alleen wel waarnemen," zei de smid tot zijn medeafgevaardigde bij 't huiswaarts gaan. "As je blief, baas Tink," antwoordde Van Boom: "morgen moet ik met de varkens naar stad, en elken dag ben ik de schaapskooplui te wachten: men gaat dan al niet graag van 't erf af."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek