Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
"Zei ik het niet, dat we goud zouden vinden!" barstte hij uit. "Wat heb je dan gevonden?" vroeg Sigurd. "Ik zeg niets, voor ik zeker van mijn zaak ben," antwoordde de Tater. Op datzelfde oogenblik kwam de huismoeder en riep Jan. "Je moet boven komen, en mij helpen, Jan," zei ze.
Maar Sigurd Ring glimlachte toegeeflijk over de heftigheid van den jongen man, en zeide: "Vriend, uwe woorden zijn overmoedig, maar nooit werd hier een gast ontzegd zijn gedachten te uiten in deze koninklijke hal". Toen keerde hij zich tot Ingeborg en beval haar een grooten, rijkversierden horen, die voor haar stond, tot den rand met haar beste meede te vullen en haar den gast aan te bieden.
"De hoeve is toch van hem, en 't zou maar verwijdering geven tusschen hem en u, als ik bleef." Er volgde een lange poos stilte, nadat Jan dit gezegd had. Sigurd begreep, dat zijn moeder nu verwachtte, dat hij Jan zou vragen te blijven, en zelf was hij zóó bewogen door zijn woorden, dat hij zéér geneigd was dat te doen.
Sigurd was zeer gelukkig in zijn aanval op Signy, dien hij met velen zijner volgelingen versloeg. Hij vertrok toen uit zijn heroverd rijk en kwam met Regin terug om Fafnir te verslaan. Samen reden zij door de bergen, die steeds hooger en hooger voor hen oprezen, totdat zij kwamen bij een groot woestijnpad, dat volgens Regin het verblijf van Fafnir was.
Sigurd daarentegen zat onbewegelijk, en luisterde maar. Hij had nooit te voren goed hooren spelen, en hij genoot zóó van de muziek, dat hij niet wilde dansen, maar alleen de muziek in zich opnemen. Maar terwijl hij daar zat te luisteren, overkwam hem iets vreemds. Een duistere herinnering dook in hem op, en verstoorde zijn genot.
Maar waar de boeren vooruit komen, en zaaien, en zich vestigen, daar kunnen wij het op den duur niet uithouden." "Dat kan wel wezen," zei Sigurd "maar je zult toch dat denneboompje weer in den grond zetten." Jan scheen bijna niet te begrijpen, wat hij bedoelde. Hij stond maar voor zich uit te kijken.
Hij zou de bruiloft van zijn dochter vieren, maar de speelman, dien hij aangenomen had, was ziek geworden, en nu had hij het huis vol menschen, die er naar verlangden te kunnen dansen, maar er was geen speelman. Jan ging meê en Sigurd ook. Zij bleven drie dagen weg. Toen ze terugkwamen, waren ze moe en lusteloos, en konden niet aan het werk komen.
Sigurd reed de berghelling op, en het licht werd al sterker en sterker naarmate hij verder kwam, totdat, toen hij den top bereikt had, een haag van donkere vlammen voor hem stond. Het vuur brandde met een geraas dat het hart van ieder ander zou verschrikt hebben, maar Sigurd herinnerde zich de woorden van de vogels, en zonder een oogenblik te aarzelen, stortte hij zich er midden in.
De helden richtten toen hunne paarden huiswaarts, en enkel aan Goedroen openbaarde Sigurd het geheim van haars broeders vrijage, en hij gaf haar den noodlottigen ring, weinig verdacht op de vele ellende die hij zou veroorzaken. De komst van Brunhild.
Intusschen merkte Gunnar de koude onverschilligheid van zijn vrouw voor zijn liefdesbetuigingen, en begon jaloersche vermoedens te krijgen, zich verwonderend of Sigurd eerlijk de ware geschiedenis van de vrijage verteld had, en vreezend dat hij partij had getrokken van zijn positie om Brunhilds liefde te winnen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek