Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Zijn broeder Sergej, Stipan Arkadiewitsch en de vorstin leidden hem geheel; hij vergenoegde zich met goed te keuren, wat men hem voorsloeg. Zijn broeder leende het geld, dat hij noodig had; de vorstin raadde hem aan Moskou na de bruiloft te verlaten, Stipan Arkadiewitsch was van gevoelen, dat een reis in den vreemde gepast zou zijn. Hij stemde alles toe.
Sergej Iwanowitsch schertste met de dame naast hem en beweerde dat in de toegenomen gewoonte om na het huwelijk op reis te gaan lag opgesloten, dat de gehuwden zich in het algemeen over hun keus schaamden. "Uw broeder kan evenwel trotsch zijn. Zij is wegsleepend. Ge moogt hem benijden!"
Overmorgen zal ik u mijn beslissend antwoord geven," zeide hij peinzend. Stipan Arkadiewitsch wilde heengaan, toen Karnej binnentrad en "Sergej Alexejewitsch" aandiende. "Sergej Alexejewitsch?" vroeg Oblonsky, doch zich dadelijk bezinnend, liet hij volgen: O, Serëscha! Ik dacht reeds aan den departements-directeur. Anna heeft mij verzocht ook Serëscha te groeten.
Met veel van hetgeen men zoo sprak en schreef stemde Sergej Iwanowitsch niet in. Hij erkende, dat de Slavische vraag tot modezaak was geworden, en erkende ook, dat velen er zich uit eerzuchtige en zelfzuchtige beweegredenen mede bezig hielden.
Een der vrijwilligers, een lange nog zeer jonge man met ingevallen borst, stelde zich bizonder op den voorgrond, terwijl hij zijn vilten hoed en bloemruiker boven zijn hoofd zwaaide. Gedurende het oponthoud in de hoofdstad van het gouvernement ging Sergej Iwanowitsch niet in de restauratiezaal, maar bleef het perron op- en nedergaan.
Die jongen," wijzende op Grischa, die op een broodkorst beet, "zal nog wel wat lusten." "Ik behoef niet te vragen," zeide Sergej Iwanowitsch. "Wij hebben honderden menschen gezien, die van alle zijden van Rusland toestroomen en openlijk en nadrukkelijk hun voornemens en hun doel te kennen geven. Zij brengen of hun paar kopeken of zich zelf en verklaren rechtuit waarvoor. Wat beteekent dat dan?"
Maar Kosnischew was hierboven verheven. Wronsky was nu in zijn oogen slechts een belangwekkend deelgenoot in een groot werk, en hij achtte het zijn plicht hem aan te moedigen en te troosten. Hij trad derhalve op hem toe. Wronsky bleef staan, zag hem oplettend aan, kwam toen een stap nader en drukte hem zeer vast de hand. "U wenscht wellicht mij niet te zien," zeide Sergej Iwanowitsch.
"Ik zie niet in, waarom dat een raillerie zou zijn," begon Lewin, maar Sergej Iwanowitsch viel hem in de rede: "Ieder lid der maatschappij heeft zijn eigen beroep; de mannen van de pen doen hun werk en volbrengen hun plicht daardoor, dat zij uitdrukking geven aan de openbare meening.
In de omgeving van Sergej Iwanowitsch Kosnischew sprak en schreef men over niets anders dan over het Slavische vraagstuk en over den Servischen oorlog. Al wat gewoonlijk de ledigloopende menigte doet om den tijd te dooden, werd nu voor de Slavische broeders gedaan. Bals, concerten, redevoeringen, de damestoiletten, de hotels, alles verried de belangstelling voor de Slaven.
"Wat mij overkomen is, is zoo dwaas, dat ik mij schaam er over te spreken!" antwoordde hij blozend en wendde zich tot Sergej Iwanowitsch. "Ze is mooi, je geschiedenis van het overhemd!" zeide deze, het hoofd met een glimlach opheffend. "Ja, ja," antwoordde Lewin, zonder een woord te begrijpen van hetgeen tot hem gezegd werd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek