Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 oktober 2025
Kom zeg het nu, Becky." Hij keerde zijn gezicht on. Zij boog zich schroomvallig naar hem toe, zoo dicht dat hij haar adem onder zijn krulhaar voelde en fluisterde: "Ik houd dol van je." Toen sprong zij weg en liep on de lessenaar en banken heen en Tom achter haar aan, totdat zij zich eindelijk in een hoek verschanste en haar wit schortje over haar gezichtje trok.
Zoo volkomen onkundig te zijn van hetgeen hem de hoogste belangstelling inboezemde; aan haar gelaat zoo min als in hare houding iets te kunnen bespeuren dat al ware het slechts eene schemering in deze hopelooze duisternis geleek, maakte hem te gelijk schroomvallig en ongeduldig. Hij beproefde iets tot haar te zeggen; maar de periode der banaliteiten was voor hem voorbij.
De indruk, dien WILLEM VAN HILDEGAERSBERCH'S persoon en werk ten slotte bij ons achterlaten, heeft iets droevigs: een dichter van eenig talent die gaarne zijne roeping als dichter zoo goed mogelijk zou vervullen, daarin belemmerd of verhinderd door den dwang van zijn beroep; dien de ontwakende wetenschap schroomvallig maakt, zoodat hij zich niet durft laten gaan; die zich verplicht acht, echte poëzie waar hij die bij een ander vindt, weg te werken voor leering en stichting; die scheidt uit dit leven in de neerdrukkende overtuiging dat hij tevergeefs heeft geleefd.
En schoon het in de natuurkundige wetenschappen zoo niet wezen mag, in de zedelijke wetenschap is datgene wat men niet begrijpt niet altijd nutteloos, want de ziel ontwaakt als een schroomvallig vreemdeling tusschen twee duistere eeuwigheden het eeuwige verledene en de eeuwige toekomst.
De slimme feeks, op den weg gebracht misschien door 'n eigenaardige uitdrukking op z'n gelaat, begreep iets van de vyandige strekking die zich zoo schroomvallig openbaarde, en nam haar maatregelen: Och, m'nheer pastoor, ik kan m'n evenmensch niet zien lyen. Als ik niet zoo vol behuisd was... kyk, ik nam zoowaar graag een van die stumperts by me, al was 't de kleine jongen die op 't orgel zat.
Gij hebt lang genoeg schroomvallig gewaad en de plank vastgehouden, die U met het land verbond, Nu begeer ik dat gij een kloek zwemmer zijt, Dat gij U midden in de golvende baren werpt, dan weer opkomt, mij toeknikt, schatert en lachend het water uit uwe haren doet spatten. Ik heb gezegd, dat de ziel niet meer is dan het lijf, En ik heb gezegd, dat het lijf niet meer is dan de ziel.
Daar zat zij, in schaduw van een bonten esch, mijne Marie, die anders rondhuppelde als een ree; daar rees zij op en neeg statelijk, mijne Marie, die mij vroeger hare frissche lippen ten kus aanbood; daar zeide zij zacht, toonloos, schroomvallig, ik wist niet wat er van mijne Marie geworden was: "Mijnheer!" Ik reikte haar de hand. Was er eene klove tusschen ons?
Al hunne bewegingen zijn komiek, half schroomvallig, half flink, en boeien voortdurend de aandacht van den toeschouwer, die zich door de buitengewoon goedaardige en argelooze gelaatsuitdrukking van deze kleine dieren ten zeerste tot hen aangetrokken gevoelt. "Maar ik wilde iets nieuws zien en hield daarom de moeder een Muis voor.
Ook op de inleiding van het gedicht Van Ghilden, waar hij op zoo naïeve wijze getuigt hoe onzeker en schroomvallig hij zich gevoelt door zijn gemis aan kennis en ontwikkeling. Altijd is hij bang in strijd te komen met "die scrifture", wanneer hij iets gemaakt heeft.
Dat komt uit, nietwaar Nikolaï Fedorovitsch? Neen, met uw verlof, Abram Iljitch, zeide de adjudant schroomvallig. Er blijft niets over voor thee en suiker. Gij rekent dat een uniform twee jaar duurt, terwijl men hier, in oorlogstijd, nooit broeken genoeg heeft. En de laarzen? Ik verslijt een paar in de maand.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek