Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Engel is het eenige woord der taal, dat niet verslijt. Geen ander woord zou het onmeedoogend gebruik kunnen wederstaan, dat de verliefden er van maken. Toen, wijl er getuigen waren, zwegen zij en zeiden geen woord meer; zij bepaalden er zich toe, elkander zacht de hand te drukken.
Hij eet zich op van gramschap wanneer hij bemerkt hoe hij zijn sporen voor niets verslijt, »wat zijn ze allemaal laf, die baronnen, ze moesten allemaal zich maar de kruin laten scheren of zich aan handen en voeten laten beslaan als een paard."
"De plicht van den herbergier," zeide hij haar eenmaal met nadruk en zachte stem, "is aan ieder die komt gekookte spijs, rust, licht, vuur, vuile bedlakens, vlooien en beleefdheid te verkoopen; de reizigers op te houden, de schrale beurzen te ledigen en de goedgevulde fatsoenlijk te verlichten, de reizende gezinnen huisvesting te verleenen, den man te snijden, de vrouw te plukken en het kind af te zetten; in rekening te brengen voor het open venster, het gesloten venster, den hoek van den haard, den armstoel, den stoel, de bank, het voetbankje, het veerebed, de matras en den bos stroo; te weten hoeveel de schaduw den spiegel verslijt en hiervoor te rekenen, en, bij de vijfmaalhonderd duizend duivels, den reiziger alles te doen betalen, zelfs de vliegen die zijn hond eet!"
Dat komt uit, nietwaar Nikolaï Fedorovitsch? Neen, met uw verlof, Abram Iljitch, zeide de adjudant schroomvallig. Er blijft niets over voor thee en suiker. Gij rekent dat een uniform twee jaar duurt, terwijl men hier, in oorlogstijd, nooit broeken genoeg heeft. En de laarzen? Ik verslijt een paar in de maand.
Verlies hem geen seconde uit het oog, want ge kunt ontzaglijk veel van hem leeren; hij verstaat het „dineeren”, zooals niemand anders. Geen wonder: ’t is ook het eenige wat hij met voorliefde doet, het eenige waarmee hij zijn leven verslijt
Even snel als de mensch tot op een bepaalde hoogte in maatschappelijken vooruitgang stijgt, even snel verslijt en vergaat deze oorspronkelijke vorm van geslachts-vereeniging; dan gevoelt men ook hoe onvoldaan een zoodanige vereeniging laat en hoe kwetsend zij is. In het hedendaagsche leven is dit reeds duidelijk merkbaar.
Een kruintje voor een mutsje voor het aanstaande kind van mijn schoonzuster. Clara en Caroline. Charmant! Allerliefst! enz. enz. Clara. Ik durf mijn werk haast niet voor den dag halen. Louise. He! wat een kousen! Clara. Ja! Ik weet niet hoe mijn vader doet. Hij is een best man; maar hij verslijt schrikkelijk veel kousen. Louise. Net als oom. Dat komt van die pantoffels. Caroline.
Maar die zijn tijd Onnut verslijt, Zijn frissche kragten Der zonde geeft, Moet, afgeleefd, Verdriet verwagten. Laat dan, o jeugd! Het pad der deugd, U vroeg behagen, Dan slijt ge blij, Van wroeging vrij Uwe oude dagen. Al zijtge een spot Van hun, die God Te stout veragten, Gij hebt veel meer Dan geld of eer Van hem te wagten.
Hij hield vol dat de wijn het gestel verslijt en ondermijnt en zei zeer welsprekend, dat die doodelijke vloeistof voor hen, evenals voor allen, een verraderlijke vriend en een bedriegelijk genoegen is.
Sy weet niet wat te maken, Sy voelt een selsaem vier door al de leden blaken; 890 Dies als sy op een tijt den ridder eensaem vont, Soo opent sy aldus tot hem een heuschen mont: Bevallick jongelingh, wat magh u doch bewegen, Dat ghy tot desen hoop soo bijster zijt genegen? Dat ghy by dit gespuys u soete jeught verslijt, 895 Ey geeft eens beter vreught aen uwen jongen tijt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek