United States or Kuwait ? Vote for the TOP Country of the Week !
Simonides hier, Simonides daar; dan door den een, dan door den ander! Het schijnt alsof ik aan den leiband van mijn vaders dienaar zal mogen loopen. Die weet ten minste vast te houden wat het mijne is. Daarom is hij in ieder geval rijker, zoo niet verstandiger, dan de Egyptenaar. Bij hem zal ik zeker niet ter schole gaan! Maar, wat is dat? Daar wordt gezongen ... een vrouwenstem.
Daar zijn hier dokters geweest met hoopen en op ons kosten hebben ze hun kwakzalverijen verkocht. Wat heeft hij al niet gehad aan speelgoed en snuisterijen? Wel! Wel!... En als hij dan een jongen was die endelijk op zijn pikkels staan kon, wat heeft hij al niet gehad aan nuttelooze plezierkens? En hij ging ter schole, en 't kostte allemaal.
Zoo treffen wij in eene Cameraars-rekening van 1364 de "meysteryels van der vedelen" aan, "die do haer schole to Deventer ghehoelden hadden". Dat zij er welkom waren blijkt wel uit het feit, dat Raad en Schepenen hen op een gastmaal onthaald en nog een geschenk in geld gegeven hadden.
Er werd dienvolgens beslist, dat Bavo nog ter schole zou blijven tot de prijsuitdeeling. Sedert eene maand was Lieveken door hare leermeesteressen bij eene goede kleermaakster geplaatst geworden. Als beschermelinge der Zusters won zij van den beginne af een frank per week.
Geloof nu Mijne liefde En hoor naar Mijn Woord! Buig u nu geduldig Ook onder Mijne tucht, Opdat Ik u kan reiken Des Geestes zoete vrucht! Nu heb ik U verstaan, Mijn Meester en mijn Vriend, En wil verheugd U danken Dat Gij zoo trouw 't meendet. Nu wil ik in de stilte Bij U ter schole gaan En U in Uwe schoonheid, Mijn Koning, gadeslaan! O ja, mijn beproeving is een ware woestijn voor mij.
"Edelachtbare heere president èn rechters" zeit die "'k heb de vent nooit gezien, maar 'k neem tóch me petje voor zijn af, daar z'n oplichting beliep twee-en half jaar en drie dage en hij eerste klas op de hoogte is van de milletaire dienst, zooda'k uw edelachtbaarheid vrindelijk verzoek an hem te vrage waar hij dat geleerd het, en in welke schole dat allegaar na die alderhoogste etikette genote?"
VR. VAN LAER. Maar, meester Verdonck, daar is de jongen van madam Laurier, gij weet wel, die bij meester Huysmans ter schole gaat? Eh wel, die spreekt altijd van Amerika en van alle vreemde landen, gelijk een philosoof. Zou Victor dit ook niet kunnen leeren? DE MEESTER. De geographie, wilt gij zeggen, madam? Wel, zie, daar hangt ze! VR. VAN LAER. Dat wilde ik wel eens zien.
Er werd in mijn binnenste een koortsige strijd geleverd: ik kon soldaat worden en aldus het onbetwistbaar recht aanwinnen om als man de wapenen voor de vrijheid te voeren; maar mijn vader, zou hij wel toestemmen in deze daad?... Ik zag hem in den geest voor mij staan; zijn strenge blik ontnam mij allen moed; zijn ontzaglijk woord deed mij beven.... Dan weder herinnerde ik mij al de wonden, door schaamte in het hart geslagen, en ik overwoog met angst, dat mijne schole weder ging geopend worden.
Eindelijk toen Godelieve bijna gedurende drie jaar had ter schole gegaan, kon hare moeder het niet langer tegen haren man volhouden, en er werd beslist, dat het meisje met het begin der volgende week het gesticht der Zusters zou verlaten.
Hoe fier en hoe gelukkig gevoelde zich het arme kind, wanneer zij, met hare leerboekjes en hare schalie in de hand, door de stege stapte! Nu zou zij het onderwijs genieten evenals Bavo. Zij was dus een bevoorrecht wezen tusschen al deze arme werkmanskinderen, die niet mochten ter schole gaan.
Woord Van De Dag