Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 november 2025
»Maar wat scheelt u, Claudine! Hoe wordt gij zoo bleek?" viel zij op eens zich zelve in de rede, nadat zij toevallig een blik op haar geworpen had. »Trekt gij u nu dat geval van dien schilder ook al aan?...." »Ik.... ik begrijp er niets van," bracht Claudine langzaam en met moeite uit.
Langdurig moet het den schilder geboeid hebben om te kijken naar de breede en hooge afmetingen van deze aard-en steenmassa, in tegenstelling met de luchtige doorschijnendheid van den avondhemel. Het was hem als een rotsgevaarte, als een brok voorgebergte, dat in het water vooruit staat.
Nog lang is alles niet bereikt; veel bleef er in het duister gehuld; maar toch zijn er gegevens genoeg aan het licht gekomen, om te kunnen zeggen, dat we de hoofdgebeurtenissen kennen. Het is zelfs mogelijk geworden, om gedurende enkele tijdperken met den schilder alles mee te beleven, wat hij beleefde; om als het ware naast hem een met hem zijne lotgevallen door te maken.
Teekent haar de artist die m'n werken illustreeren... zou, als ik 't geluk had geen Hollander te zyn wordt ze hier door den schilder voorgesteld in gebogen houding, handenwringend? Vlucht ze heen? Wat toch doet hier onze Fancy? Komaan, artisten die m'n werken niet illustreert, omdat ik maar 'n Hollander ben, in-plaats van 'n zevende-klas buitenlandsche beroemdheid! komaan, ik zal u helpen.
De schilder was een onbruikbaar man verklaard. »Goddank, ja! onbruikbaar voor intriganten!" had deze geantwoord toen een vriend hem dit oordeel overbracht. Al deze onderaardsche tegenwerking belette echter niet dat hij zijn werk goed verkocht aan een Amsterdamsch dilettant, maar hij had het vaderland reeds verlaten toen hij dat vernam.
Alsof hij 't las uit een verrajers-roman in afleveringen, vertelde Racier dag aan dag voort van wat zijn groteske verbeelding over z'n armzalige zwerversbestaan fantaseerde. En de schilder liet hem ongestoord begaan, om dien raren waan te zien blozen in z'n fanatieken kop, z'n oogen vonkelend van extase.
Die groote vermaarde schilder, die zoo'n vreemden naam heeft, ik ben er nu achter gekomen, hij heet Frits Millioen, hoe vindt ge den naam, Dina? Dien krijgen we nu toch ook van middag! Oom heeft een briefje ontvangen van den Russischen Graaf, die met hem reist en ze komen samen vandaag in stad; niet te laat voor het diner zoo hij hoopt.
Ook ik wil een einde maken aan die herinnering aan dat meisje met haar blanke handen." En hij vloog de kamer uit, om een klein pakje met de souvenirs aan Mimi te halen, zoo ongeveer van denzelfden aard als die, waarvan Marcel nu zwijgend den inventaris opmaakte. "Dat treft prachtig," mompelde de schilder. "Deze snuisterijen kunnen gelijk het vuur, dat bijna uit is, nog wat aanwakkeren."
En deze vrees was niet ongegrond. Juffrouw Pieterse-zelf zou dit maatschappelyk standpunt niet byzonder hoog gevonden hebben: 'n schilder! Hy is ... fynschilder, weetje? Zeg, Pompile, je moet hem Mozes by 't Doornbosch eens laten zien ... In de hoes, papa!
Zij hebben een recht begrip van den weg dien wij van nacht willen nemen; en zij willen ons nazetten, zes of acht man sterk. Dus, wat is er nu te doen?" De groep, die na deze mededeeling in verschillende houdingen staan bleef, was een schilder waardig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek