United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !


Velen onzer zou het afdalen langs zulk een weg een onmogelijkheid zijn, deze kinderen komen als katten zoo vlug naar beneden. Zij springen, met naar weerszijden wijd uitgestrekte beenen, meer dan zij loopen. Van daar krijgen die beenen waarschijnlijk zoo'n raren leelijken vorm en loopen zij zoo potsierlijk als zij zich op den gewonen, rechten weg bewegen.

Manes kenden zij, maar den ander met zijn kreupel been, bekeken zij en begonnen met halfluide woorden en slimmen monkellach den raren Ko te begekken. Treite bleef onverschillig liggen staroogen en nu zijn buik zoo wel gevuld was, voelde hij zich goed en liet de kerels begaan.

Juist, mijnheer, dat dacht ik wel. Wat kijkt dat kind ernstig. Een kind moet vroolijk zijn, niet waar? Altijd vroolijk. Het jongetje Daoud is niet bang. Het kijkt maar heel wonderlijk naar dien raren, drukken man, die hem plooit en vouwt. Die fluit, danst en zingt. En het Arabisch-Circassisch jongetje Daoud wil niet lachen. In 's hemelsnaam. Morgen kan ik de platen komen zien.

Zij houdt zoo ontzettend veel van wandelen en in de lucht zijn en het is mogelijk dat ze op dezen mooien avond even de straat opgeloopen is...." "Dan heeft ze al een heel raren tijd uitgekozen voor hare wandeling," viel Cécile scherp in. "Kom mama, zij zal wel weer terug komen, ik zou mij nu maar niet dadelijk zoo ongerust maken.

Maar ja wel, de Let laat zich niet door vreemden ringelooren; hier wil ze wezen, hier, en terwijl zij een raren zijsprong maakt, roept Barend: "O !" en klets! daar valt hij naast de Let voor de versierde deur van de herberg neder. Heeft hij zich erg bezeerd?

Alsof hij 't las uit een verrajers-roman in afleveringen, vertelde Racier dag aan dag voort van wat zijn groteske verbeelding over z'n armzalige zwerversbestaan fantaseerde. En de schilder liet hem ongestoord begaan, om dien raren waan te zien blozen in z'n fanatieken kop, z'n oogen vonkelend van extase.

Ik hield mij toen overtuigd mijnheer, dat er bij die vrouw geen kwaad overleg was, maar vroeg tevergeefs naar naar naam, totdat ten laatste haar woorden: "zeg maar een oude bekende," mij verwonderd deden opzien maar mij tevens zoo spoedig mogelijk aan haar verlangen deden voldoen. Nooit in mijn leven mijnheer, heb ik zoo'n raren avond beleefd.

"Ik moet dan zeggen, dat des Graven vader een raren smaak heeft gehad," zeide halfluid de onbekende, die aan zijn tongval een vreemdeling scheen, en niet recht begreep, welke verplichtingen die heeren aan Juffer Mechtelt konden gehad hebben.