Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Er kregen nog verscheidene andere officieren verlof, zoo ook de bootsman, die, in het besef dat zijn diensten vereischt zouden worden zoodra de uitrusting begon, enkel verlof vroeg voor dien avond, en meneer Sawbridge, die begreep dat hij thans beter gemist kon worden dan op een anderen tijd, stemde er in toe.
Jack strompelde naar een der stukken geschut, toen de officieren, die even goed als de manschappen over de fopperij gelachen had, zijn toestand opmerkten, onder anderen ook Sawbridge, de eerste luitenant. "Hebt ge u bezeerd, meneer Rustig?" zei hij vriendelijk. "Een beetje," antwoordde Jack, weer bij adem gekomen.
Jack stiet af, klom aan boord van het fregat, en werd door een adelborst naar den anderen kant van het schip geleid, waar de kapitein stond. "Meneer Rustig!" riep deze uit. "Kapitein Sawbridge!" klonk het verrast uit den mond van onzen held. "Wel allemachtig! Hoe komt gij hier?" vroeg de kapitein; "en wat is dat voor een schip?"
Had Sawbridge zijn uniform aangehad, dan was 't nog wat anders geweest, maar dat zoo'n alles behalve indrukwekkend persoon met zwarte bakkebaarden, slordig onderhouden haar, een ouden blauwen rok en een geel kaschmiren vest, het durfde wagen hem op zoo'n manier toe te spreken, dat was onbegrijpelijk.
Meneer Easthupp, de onderbetaalmeester, trok zijn besten blauwen jas met koperen knoopen en fluweelen kraag aan, begaf zich naar het halfdek en vroeg eveneens verlof, maar meneer Sawbridge weigerde het hem, omdat zijn diensten vereischt werden bij het overbrengen van duigen en hoepels naar de kuiperij. Ook Mesty kon tot zijn grooten spijt niet gemist worden.
"Ik moet lachen om dat duel, want eigenlijk heeft 't niets te beduiden en hij zou er met een flinke schobbeering afgekomen zijn. Maar die malle jongens zijn nu met een marktschuit naar Sicilië en hoe duivel krijgen we ze weer hier?" "Zoodra hun geld op is, zullen ze wel vanzelf terugkomen," antwoordde Sawbridge. "Ja, als ze ten minste niet in andere ongelegenheden geraken.
Nog nauwelijks had hij 't tot het zevende artikel gebracht of er werd geroepen: "Anker op!" en meneer Sawbridge kommandeerde: "Alle hens beneden!" Jack vouwde nu zijn afschrift op en kwam even langzaam naar omlaag als hij naar boven geklauterd was. Hij was een veel beter wijsgeer dan zijn vader.
"'t Moet een kaper wezen," zei kapitein Wilson; "in alle geval komt hij juist van pas, want anders zou de korvet te Carthagena zijn binnengeloopen. Al weer een schot, en goed gemikt ook; dat kleine ding voert zwaar geschut, 't is stellig een Malthezer kaper." "Dat wil zooveel zeggen als een zeeroover," hernam Sawbridge: "ik kan uit de vlag niet wijs worden het lijkt wel groen zeker een Turk.
Den dag voordat het schip weer uitzeilde, dineerde de kapitein en meneer Asper bij den gouverneur; en daar er weinig meer te doen viel, droeg meneer Sawbridge, die sedert het binnenloopen van de haven nog niet van boord geweest was, voor den namiddag het bevel aan meneer Smallsole, den stuurman, over en begaf zich aan wal om eenige inkoopen te doen.
"Of ik al naar huis ga, dat zal voor mijn bevordering ook weinig helpen; ik kan evengoed hier blijven, want mijn diensttijd is bijna om en mijn bezoldiging heeft niet veel te beteekenen. Zou jij me niet mee willen nemen?" "Dat is juist wat ik van plan was je te vragen, Ned. Zou kapitein Sawbridge er in toestemmen?" "Dat denk ik wel, want hij is volkomen op de hoogte van mijn omstandigheden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek