Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
"Geen wonder dat ze zich hier zoo weinig om elkaar bekommeren; maar dit weet ik wel, als ik ooit weer voet aan wal zet, dan gun ik den drommel mijn portie van de zee, ik heb er al meer dan genoeg van." Kapitein Wilson en meneer Sawbridge hadden beiden aan Jack gedurende zijn ziekte meer rust gegund dan gewoonlijk aan adelborsten werd toegestaan.
"Hartelijk dank, Sawbridge, ik had niet anders van u verwacht, en ik heb me in die verwachting niet bedrogen." "Maar wat moet er nu gedaan worden, kapitein?" "We moeten hem aan boord zien te krijgen, maar niet met een escorte mariniers dat zou meer kwaad dan goed doen. Ik zal hem een uitnoodiging zenden om morgenochtend bij me te komen ontbijten en het een en ander te bepraten.
Kortom, kapitein Wilson wist het zoo ver te brengen, dat Jack begon te gelooven, dat hij de te land vergeefs gezochte gelijkheid nu eindelijk gevonden had. Maar daar herinnerde hij zich ongelukkig de ruwheid, waarmede meneer Sawbridge hem den vorigen avond bejegend had en hij vroeg den kapitein, hoe die man daartoe had kunnen komen.
Meneer Sawbridge vermeesterde ze met de bemanning van de barkas, terwijl hij de kotters op de grootste schepen, van het konvooi afzond. Maar nu kwam de tweede kanonneerboot, die tot nog toe niet gezien was, plotseling opdagen om haar kameraad te hulp te schieten.
"Hij moet gek zijn stapelgek," riep Sawbridge uit, wiens verbazing de overhand kreeg over zijn verontwaardiging. "Neen, meneer," antwoordde Jack, "een gek ben ik niet, maar een wijsgeer. "Wat voor een ding?" riep Sawbridge uit, "Wacht maar, grappenmaker, we zullen de wijsbegeerte van je wel op de proef stellen."
Zoowel het diner als het vertrek zelf zou, volgens Sawbridge's meening, veeleer gepast hebben voor een kommandant dan voor een adelborst van een oorlogsschip. Sawbridge was een flink officier, iemand die zichzelf tot luitenant opgewerkt had, en niets bezat dan zijn tractement.
Toch was Sawbridge een rechtschapen mensch, al bleek hij soms wat naijverig op degenen, die zich meer weelde konden veroorloven dan hij. "Mag ik vragen, meneer," zei Jack, die altijd buitengewoon beleefd was, "waarmede ik u van dienst kan zijn?" "Jawel, meneer, met onmiddellijk naar uw schip te gaan.
Hij noemt me een gek, dacht Jack, maar ik zal kapitein Wilson eens netjes vertellen, hoe ik over zijn luitenant denk. Een oogenblik later verschenen de gasten en spoedig was Jack het geheele geval weer vergeten. Intusschen begaf Sawbridge zich naar den kapitein en vond hem thuis.
Of nu meneer Sawbridge de bedoeling van meneer Asper doorzag, dan of hij zich verbeeldde dat onze held meer gediend zou wezen met den tweeden luitenant dan met den stuurman, die zoo ruw uit kon vallen, of met hemzelf, die als eerste luitenant geen enkele plichtverzaking door de vingers mocht zien, het aanbod werd aangenomen en Jack Rustig kreeg last om wacht te houden onder luitenant Asper.
"We dienen toch te onderzoeken, Sawbridge, of ze het eiland al verlaten hebben; me dunkt, dat zullen ze nog niet." Maar het was wel zoo. Jack en Gascoigne hadden een flink maal genuttigd en vervolgens bedaard gewacht, tot de marktschipper hen kwam halen. "Wat zullen we met de pistolen doen, Jack?" "Meenemen en laden voordat we vertrekken we kunnen ze soms noodig hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek