Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Czerny is daarbij niet alleen een priester, maar evenals Pasteur te Parijs, en Kort te Berlijn, ook een vorst. Uit binnen- en buitenland vloeide hem in korten tijd één millioen Mark toe, om 't Samariterhaus, 't huis van barmhartigheid, te grondvesten, waarin allerlei ellendigen behandeld worden. Prof.
Welk een voortreffelijke geest heerscht in dat Samariterhaus! De professoren en doctoren zijn er vaders, zusters, moeders voor de patiënten armen en rijken, geringen en voornamen worden er met dezelfde welwillendheid behandeld. De naam »Samariterhaus" vertolkt volkomen wat dit huis is! Onze terugreis was weer even mooi als de heenreis.
Hij beschaamt nooit, wie Hem verwachten. In dit vertrouwen ga ik den nieuwen tijdkring weer in. Morgenochtend hoop ik weer naar Heidelberg te vertrekken voor mijn derde kuur. Mijn adres is dan in 't hôtel Metropol-Monopol. Men kan ook adresseeren aan 't Samariterhaus. Weest allen hartelijk gegroet en den Heere bevolen, en blijft in uwe gebeden gedenken uw u liefhebbenden oud-leeraar,
Den volgenden morgen ging ik natuurlijk dadelijk weer naar 't Samariterhaus. Prof. Werner was met vacantie afwezig. Z.Exc. Czerny onderzocht mij derhalve alleen, en deed 't zeer nauwkeurig. Ook nu weer constateerde hij grooten uitwendigen vooruitgang, maar moest er helaas bijvoegen, dat de tong nog steeds dik blijft.
Toen wij ons de eerste maal als vreemdelingen, die hier hulp moesten komen zoeken, onder deze ellendigen bevonden, was 't ons een oogenblik, alsof wij door den grond zouden gaan. Spoedig stonden wij echter voor het Instituut van Czerny. Daar lazen wij den naam: »Samariterhaus!" of huis van Samaritanen. En ik kan u niet zeggen, welken troost wij beiden uit dezen naam ontvingen.
Welgemoed ging ik 't Samariterhaus binnen, onderging 't één na 't ander, en kon in de tusschentijden mijn brief aan u voltooien en verzenden. Ik zal u geen beschrijving geven van de laatste operatie. De ééne tang na de andere werd als onbruikbaar terzijde gelegd. Eindelijk lukte de bewerking.
Vol moed ging ik dan ook Maandagmorgen weer naar 't Samariterhaus, Dinsdag eveneens. Het is nu Dinsdagavond, terwijl ik dit schrijf, en ik heb nu twee dagen achtereen een bestraling gehad van negen uren daags. Zegene de Heere deze middelen! Geve Hij ons bovenal een hart, dat volkomen berust in Zijn heiligen wil. Hoe 't ook ga. Hij maakt 't immers met de Zijnen altijd goed.
Geen wonder, dat de menschen, die over deze brug gingen, menigmaal zóó zwaar zuchtten, dat 't beneden op de straat gehoord werd. Ook die weg naar Samariterhaus mag wel de weg der zuchten worden genoemd; wie dat pad de eerste maal wandelt, zucht bij zichzelf: »ik ben in mijn eigen land en plaats door de geneesheeren geabandonneerd; wat zal hier de professor zeggen? Zal hij mij nog hoop geven?"
Honderden, ja wellicht duizenden, want de schaar groeit steeds aan, hebben met mij in den grootsten nood, in de hoogste spanning van hun leven, hier nog een laatste redmiddel gezocht tegen doodelijke kwaal. O, wanneer die weg naar het Samariterhaus eens spreken kon, wat zou hij hebben te openbaren! In 't oude Venetië was een brug, die men »de brug der zuchten" noemde.
Voor mij is Heidelberg de stad van Czerny en Werner, van 't Samariterhaus, van 't kankerinstituut. Hoe gaarne ik anders steeds naar Heidelberg ga, ditmaal had ik zeer tegen de reis opgezien. De laatste veertien dagen had ik thuis bijna niet geslapen, en ieder die weet wat slapelooze nachten zijn, kent ook hunne verschrikkingen, en weet hoe ze doen afnemen in krachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek