Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 7 mei 2025


"Koekebakker", zei Japi, "ik voel me zoo raar van binnen." 't Was op een middag bij Bavink. Ik had Bavink willen spreken, maar die was uit. Japi zat aan tafel met een fleschje inkt van een stuiver en een pak kranten voor zich. "Koekebakker, ik voel me zoo raar van binnen." "Je ruikt tenminste degelijk naar jenever", zei ik. "Nee", zei Japi, "de jenever is 't niet.

Nu is het heelemaal of we midden in de zee stonden, met grijs-deinende schuim-golven, overal om ons heen. Eindelijk zijn ze weer goed bij elkaar, en de stille wijsaard met zijn belletje, die al dien tijd, roerloos en gelaten als een filosoof gewacht heeft, gaat weer kalm en trouw met den herder en zijn kudde vooruit, onder een gele stofwolk, die naar wol en muskus ruikt.

Het was een kleine, donkerblauwe flacon met geslepen stop, zonder etiquette. Voor je oogen? sprak ze. Ik wist niet ... Ja, toch wel! stotterde hij. Geef het hier, Eve, geef het hier. Maar zij omklemde het vast in hare beide handen, met een lachje. Neen, ik geef het nog niet. Waarom ben je zoo bang: ik zal het niet breken. Ruikt het? Ik wil het openmaken, maar de stop zit zoo vast.

Ik wil maar zeggen dat het zoo... Dat het zoo naar lemoentjes... ruikt, zei de moeder. En naar wyn! En je kunt er de suiker afkrabben! Waar ben je toch geweest, jongen? Schaam je je niet! By zulke fatsoenlyke menschen op vizite te komen ik mag wel zeggen: te leseeren, wat zeg jy, Stoffel? en je dan zóó aantestellen met suiker en citroen op je rug! 't Is 'n ware schande!

"Aangelokt door den aangenamen etensreuk en de voor ligplaats zoo goed geschikte heede," schrijft Lenz, "springt de Rat vroolijk en vol verwachting in den afgrond. Het ruikt daar zoo heerlijk naar spek, honig, kaas en zaden, dat het Knaagdier aan de verleiding geen weerstand kan bieden.

Hier is men aan den oogst of die heeft reeds plaats gehad, en de omgewoelde aarde, die onder water staat, van het rijstveld ruikt naar een moeras; daar wachten hooge stapels op hun beurt; iets verder is het werk al gedaan en de nieuwe rijst biedt den aanblik aan van een mooi groen tapijt, waardoorheen men hier en daar den waterspiegel kan waarnemen.

Dezen voorspoed dankt de stad aan de exploitatie der petroleum- en naphtabronnen. Na een haastig ontbijt in een voortreffelijk europeesch hôtel, waarvan het eenige ongerief is en daaraan valt niets te veranderen dat het er letterlijk overal sterk naar petroleum ruikt, spring ik in een mooien phaëton, en rijd in vollen galop naar de Villa Petrolia.

"He, wat ruik ik?" riep de eerste officier, terwijl hij die lucht sterk opsnoof, "Wat is er?" vroeg Robur. "Ruikt ge niets, master?...." "Inderdaad." "Het is, alsof er buskruit verbrand is." "Waarachtig, Tom, ge hebt gelijk." "Maar.... van waar komt die lucht?" "Ja, van waar?" De beide mannen roken met den neus in de lucht rond.

Is dan eindelijk alles onderzocht en beschreven, dan weet men per slot nog niets meer dan vóór het onderzoek. De antennae zijn zeker gevoelsorganen, en bovendien is het niet onwaarschijnlijk, dat door hen de bij ook hoort en ruikt. Dit zijn echter nog maar twee mogelijkheden uit vele.

Dat pakhuis ... ik ben er heen gelaveerd ... met eenen trap ligt de deur in ... kostelijke thee man, en geen averij: en Joosje ligt met zijn aak in de haven. In een ommezien is het voort, zonder dat iemand lont ruikt of vermoedens op ons heeft."

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek