Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
»Coosje, het is jammer, dat je gisterenmorgen niet hier waart, toen was het Rotterdamsche kinderservies te zien. Vader had je wel een kijkkaartje bezorgd. O, het is zoo mooi!« »Is het dan al klaar?« »Ja, al verzonden.
Misschien herinneren onze lezers zich wat wij meedeelden over het werk der grenscommissie, die in Liberia werkt, om de afbakening tusschen die republiek en de fransche bezittingen ten Noorden daarvan vast te stellen. Luitenant Moret houdt de lezers van de Nieuwe Rotterdamsche Courant van haar vorderingen op de hoogte. De laatste berichten zijn niet erg rooskleurig.
Inderdaad, mijn waarde! gij moet het leven eenvoudig nemen; 't zou u beter staan en het leven zou u beter bevallen. Daar hebt gij nu de Rotterdamsche kermis zij is mogelijk wat al te dol, ik geloof het gaarne. "Hoe?" durft gij mij schrijven, "zal ik zonder noodzaak plaats nemen in den mallemolen en mij beneden eekhorens en witte muizen, die wel draaien moeten, verlagen?
Voor een goede som geld gaf Willem IV in 1340 »den goeden luden« van Rotterdam vergunning tot het graven van een »opene vaert tot in de Schije«. Acht jaar later was deze Rotterdamsche Schie, zeer tegen den zin van Schiedam, voltooid. Voor dien tijd was er een flink stuk werk verricht.
Frank de Leeuw, de tweede zoon uit het huisgezin van eene met vele kinderen gezegende Rotterdamsche familie, had reeds vroeg de wijde wereld in moeten gaan, ten einde zich een fatsoenlijke positie in de maatschappij te verwerven, die vader niet bij machte was hem te geven, zooals hij gaarne had gewild.
Op het schip van Van der Zaan en op de Rotterdamsche schepen werd het volk tot bedaren gebracht. Maar van de Noordhollandsche schepen liep genoegzaam de geheele bemanning weg. De muiter echter werd in een sloep achterhaald, gevangengenomen, en te Rotterdam opgehangen.
Eenzaam dolend langs den Delftschen buitensingel.... Bah! dat wordt weer te tragikomisch!.... Komaan, om er dan eenen slag in te slaan: het was de mist die het deed! Ja, niemand dan de mist was het! Niet lang na uw vertrek naar Java, wandelde ik op zekeren namiddag te Delft mijn singeltje om: de Haagpoort uit, de Rotterdamsche poort weer in zooals wij te voren honderdmaal zamen deden.
Er is in de afgeloopen kwarteeuw al vrijwat veranderd en verbeterd in ons verkeer met de koloniën. Vooral door de loyale samenwerking van onze beide groote maatschappijen, de Rotterdamsche Lloyd en de Maatschappij Nederland, gevestigd te Amsterdam, hebben we nu dat practische en geschikte wekelijksche vertrek van een mailboot naar de Oost.
Sedert hij op de academie is, gaat hij met niemand van de Rotterdamsche jongelui meer om." "Mij is 't wel," zei de heer Witse. "En zouden we Wagestert ook niet vragen?" "Wel zeker! Wagestert;" antwoordde zijn eegade: "dan zijn we sekuur dat het een vroolijk diner wezen zal."
Den 9en Mei 's avonds, een halven dag vroeger dan wij verwacht hadden, voer de "Tambora", een van de mooie booten van de Rotterdamsche Lloyd, ons van Padang naar Batavia terug. Door deze vervroegde aankomst en vertrek van de boot werd nog even het afscheidsdiner, door de familie Kamerling voor ons belegd, in de war gestuurd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek