Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
En de dépêches, die in Romphuizen werden aangeboden en moesten bezorgd worden, gunden het personeel aan den Rijkstelegraaf gedurende den ganschen voormiddag geen rustig oogenblik. "Goddank menheer," zei de besteller tot den telegrafist toen deze in den namiddag het kantoor sloot: "Goddank, dat we nu toch weten dat ie in Amsterdam zit, en dat het hier beperkte dagdienst is.
Dat zij hem steeds met hun dwazen haat vervolgen, en zelfs nog over den wijden oceaan het oog op hem gevestigd houden, 't is hem gebleken toen hij te 'sGravenhage vóór zijn vertrek naar Romphuizen, dien scherpen brief ontving, met bevel om zich onmiddellijk uit de residentie te verwijderen, indien hij wenschte dat het voorgevallene onbekend bleef.
Jawel, ze zijn zóó heel heel ordentelijk, besluit Eva, terwijl ze de nieuwe gordijnen nog eens op een afstand en dan van nabij beschouwt. 't Is aardig; dat moet mevrouw Van Hake van morgen gedaan hebben na 't ontbijt. 't Is eigenlijk toch een goed mensch. Een beetje saai. Maar, och lieve hemel, wie zou er ook in Romphuizen niet saai worden.
Nu dat feest voorbij is, gevoelt zij iets leegs, iets "gedesoeuvreerds." Zij heeft op digestie-visites gerekend, op uitnoodigingen misschien; maar de stijve Romphuizers, enfin, ze komen graag als er wat extra's te genieten valt, maar anders blijven ze waar ze zitten of staan. Eigenlijk is Romphuizen onbeschrijfelijk vervelend.
De majoor Kartenglimp had toen ook een "toost geslagen", en gezegd: dat de man die in het stadje Romphuizen zoo hoog werd gewaardeerd, die tot zulk een bevoorrechten stand behoorde, en wellicht eenmaal niet slechts onder de meestvermogenden in deze gemeente, maar tevens hij mocht met eenige zekerheid spreken dank zij het bezit van eene zoo uitstekend schoone en talentvolle gade, den schitterendsten titel zou kunnen verwerven, dat zulk een man dan ook voorzeker zijn edelste krachten zou blijven wijden aan het heil van het lieve stedeke waarvan hij, gave het God! de majoor had toen den blik naar boven geslagen eenmaal de vader, en zij, die teedere gade, de beschermvrouw, neen, de moeder zou worden genoemd.
En toch, wanneer men na 't ontvangen van het laatste telegram dat Woudberg ter volkomene opheldering naar Romphuizen heeft gezonden aanstonds vertrokken was, dan had men reeds met den sneltrein kunnen hier zijn. Maar, of een vrouw als Eva Armelo zich zoo bijzonder zou haasten....? Althans Philip ziet alweder naar buiten, doch Eva komt niet. En Eva?
Immers, een paar uren geleden hebben Eva en Helmond het eigen pleegkind met zijn jonge vrouw dezen zelfden weg te voet afgelegd het eind van De Zonsberg tot aan Romphuizen!
"Wij.... dat is te zeggen: papa heeft geweigerd te teekenen omdat hij in 't algemeen tegen zulke zaken is; maar wat mij betreft, ik, nee, ik ben er niet tegen." Even naar buiten ziende en dan snel en bepaald: "Ik moet u ronduit zeggen dat naar mijne meening de stad Romphuizen zoo iets wel verplicht is aan de nagedachtenis van mijnheer...." "Donerie," helpt Thomas.
De schenker beschouwt den gast een oogenblik met meer opmerkzaamheid, en valt dan uit: "Sakkerloot, neem me niet kwalijk menheer, heb ik 't plezier dokter Helmond uit Romphuizen te zien? Ik kende u warempel zoo gauw niet." Helmond is op het oogenblik dat Piet hem zoo aanzag en zijn naam noemde, angstig een schrede achteruitgegaan.... O God! Als men hem herkende. Maar hoor, hoor Goddank!
Dien laatsten keer, o wat hevigen strijd heeft hij toen moeten strijden om getrouw te blijven aan het vast genomen besluit en zijn Eva van geen liefde te spreken aleer zij in Romphuizen zou zijn teruggekeerd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek