Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Het was langs den gewonen heirweg, dat men huiswaarts ging, en reeds was men de stad genaderd, toen Reinout uit een dikke stofwolk een aanzienlijk gezelschap te paard zag te voorschijn komen, in hetwelk hij weldra den Heer van Aylva en Madzy herkende, die met eenig gevolg van een morgenrit huiswaarts keerden.
Zoolang er leven is, is er nog hoop. Gij noemdet uw vriend Reinout; dat doet mij ergens aan denken. Is hij niet, althans volgens uwe meening, op een dolk naar beneden gereden?" "Hoogstwaarschijnlijk! Maar dat kan ons hier niet baten; want dan vallen wij des te eerder in de handen onzer bespringers."
Gij zult elkander veel te vertellen hebben. Mij zult gij niet kwalijk nemen, dat ik ga, waar het vaderland mij roept. Waar zijn de Hoofden? waar is mijn zoon?" "Het is dan waar! Hebt gij werkelijk een zoon teruggevonden? Is die Ridder Reinout...." "Dat zal Madzy u alles wel vertellen: ik moet voort: zeg mij slechts, waar ik hem vinden zal." "Op dit oogenblik nog te Stavoren; maar...."
"Welnu!" herhaalde Reinout, met een donderende stem: "mijn paard! hebt gij mij niet verstaan?" "Bij Sint-Maarten!" zeide eindelijk Walger, op den koppigen toon van iemand, die zijn besluit genomen heeft en op al de kansen is voorbereid, "indien gij uw paard wilt hebben, zoek het dan, waar het te vinden is."
"Ziedaar een waardigen vertrouweling, dien gij mij toekent," zeide de Bisschop met bitterheid. "Mij dunkt, het is zoo vreemd niet, daar gij beiden ééne kleerkas hebt," hernam Reinout meesmuilende. "Wij zullen zien. Heeft Barbanera u ook geleerd, op welke wijze men toegang bekomt tot dit slot?"
Ga dan uw Reinout halen en met hem de Friezen noodigen om ons feest van hedenavond bij te wonen. Maar zij moeten hunne schoone medebrengen: en doe onze uitnoodiging voorkomen als een bewijs onzer gunstige gezindheid, van ons verlangen om eendracht en vriendschap te bewaren, verstaat gij? Bij Sint-Japik! het denkbeeld vermaakt mij reeds, die Friesche prinses in vollen tooi te zien!
"Gij hier, mijn Vader!" zeide de Ridder, zijn paard intoomende. Het was Reinout, van Daamke gevolgd. "Waarheen? En hoe staat het te Norwert?" waren Aylva's vragen. "Norwert bestaat niet meer; maar de brandstichters zijn reeds weer gevlucht.
"Hier priester! eene bezwering! het is de booze zelf, die mij in 't aangezicht vaart," brulde Reinout, wien een zwart dier, dat zich van des ezels rug scheen los te maken, in 't aangezicht was gevlogen. "Cezar! hier!" riep plotseling de stem van den hansworst, die naast de beide dieren, welke hij bewaken moest, zat te dutten, en nu eensklaps opsprong.
"O! voldoe dan terstond aan zijn verlangen, Ridder!" zeide Madzy: "en moge de uitslag van uw onderhoud zijn als gij dien wenscht." Een dankbare blik was het antwoord van Reinout, en hij volgde zijn geleidster met een blijmoedigheid, die niet vrij was van ontroering. Weldra bevond hij zich in het vertrek, waar Aylva op het ziekbed lag uitgestrekt.
Aandoenlijk is in den roman der Heemskinderen de trouw van het reuzenros Beyaert aan zijn meester REINOUT. Wanneer het eindelijk op den eisch des Konings in de Oise verdronken zal worden, slaat het telkens de steenen stuk welke de dienaars aan zijne pooten hebben gebonden; zoolang het ros zijn meester ziet, heeft het kracht om dat vol te houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek