Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juli 2025


Ik wilde dadelijk, als onweerstaanbaar aangetrokken, naar haar toe, doch verroerde niet, als met lamheid geslagen. Even werd het heel zwak in mijn beenen en het duizelde vóór mijn oogen, alsof ik in zwijm zou gaan vallen. Dat duurde wel ettelijke minuten. Toen begon ik stilaan te bekomen en reed langzaam in haar richting toe.

De vriendelijke ontvangst van Sir James Brown, zijn mooi huis met het echt engelsche aanzien en vol van smaakvolle weelde, besloten op aangename wijze deze reis, en mijn zuster kon voortaan aanspraak maken op de eer, de eerste vrouw te zijn geweest, die te paard van de Kaspische Zee naar Indië reed over een afstand van meer dan 3000 K.M. Seïstan. Zijn geschiedenis. De delta van de Helmand.

Hermod, "de snelle" reed vlug noordwaarts, met de opdracht dezen Fin te zoeken, en in plaats van zijn eigen stok droeg hij Odins runenstaf, dien Alvader hem had gegeven om alle belemmeringen, die Rossthiof tegen hem zou mogen in het werk stellen, uit den weg te ruimen.

En als de processie de velden was omgegaan en terugkeerde, reed hij voort het schoone landschap door. Het was heerlijk al dat bloeiende wit op de boomen! "'t Is het zog der aarde dat omhoog komt en overloopt," zei Pallieter. "De zon zal er boter van make!" De groote, blijde wind zoefde door de lucht en bromde in de boomen.

Indien gij reeds verschrikt zijt bij het zien van Moussa's hoofd, wat zoudt gij dan wel gedaan hebben, indien gij hem levend had ontmoet?" De Sultan gaf drie tovars goud aan Marko, die naar zijn kasteel te Prilip terugkeerde. Wat Moussa de Bullebak betrof, hij bleef op den top van den berg Katchanik. De dood van Prins Marko. Vroeg in den morgen, op een rustdag, reed Prins Marko langs het strand.

Talloos velen begaven zich naar den Dam en het Damrak om bij het vertrek den geliefden, hoogen bezoekers een laatsten groet te brengen en een laatsten blik op Prinses Juliana te vestigen! Tusschen dichte drommen reed het Koninklijk gezin naar het Centraal-Station.

Dus reed men door Gournay en Neuilly-sur-Marne. Tegen zes uur was men te Chelles. De koetsier hield stil om zijn paarden te laten drinken, vóór de voermansherberg, opgericht in de oude gebouwen van de koninklijke abdij. "Hier ga ik af," zei de man. Hij nam zijn pakje en stok, en sprong van het rijtuig. Een oogenblik later was hij uit het oog verdwenen. Hij was de herberg niet binnengegaan.

Ik dagt hier een einde aan alle myne reizen te maken; want de heer GOETZER, eigenaar van deeze Plantagie, my één van zyne paarden geleend hebbende, om zyne bezittingen eens te doorkruissen, verdweenen wy, het dier en ik, eensklaps; een houte brug, waar over ik heen reed, verrot zynde, brak oogenblikkelyk aan stukken; ik viel in 't water, en had veel moeite om de wal te bereiken; vervolgens eenige Negers geroepen hebbende, trokken zy het paard, het welk in de modder gezonken was, 'er uit; maar dit geschiedde egter niet zonder groote moeite.

Bij de tent riep de ridder tot zijn geliefde: "Haal mijn wapenen, ik moet strijden." De jonkvrouw wist, welke wapenen hij verkoos. Zij bracht hem zijn harnas, zijn stalen schild en zijn zwaard. Het ros voerde ze voor hem, zij hield den stijgbeugel. Snel reikte ze hem nog de scherpe lans, en hij reed woest Ferguut tegemoet.

Machteld klapte van blijdschap in de handen en daar, naar hare meening, de valk zijne prooi niet spoedig genoeg aan zijne meesteres bracht, gaf zij haar paard de sporen en reed in de richting der beek, tot aan den zoom van het mastbosch.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek