Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 6 juni 2025


"Hardrood zijn haar wangen en geel is heur haar!" zei Louise, bijna overluid en op een toon, alsof ze een vers reciteerde. "Wanneer gaat ze eigenlijk weer weg, Cilly?" "Ik geloof dat ze na de partij naar haar lieflijk dorp teruggaat," antwoordde Cécile op alles behalve fluisterenden toon. Nu was Elsje's geduld ten einde.

In een stuk van Terentius, van Plautus? Zij zong, zij reciteerde; zij deed tòch al die dingen, die een patricische nooit deed.... Die alleen dure slavinnen deden.... Zùlke dingen gaven nieuw belang, wekten vreemde eerzuchten bij haar op.... Te worden toegejuicht door de menigte in een theater, zèlfs te worden uitgejouwd door een menigte, zij, de nicht van Domitia....

Deze papyrus is niet heelemaal volledig, maar het gedeelte, dat de legende bevat, is gelukkig onbeschadigd. De inhoud bestaat uit tooverformulieren tegen slangenbeten. Wanneer de toovenaar genezen wilde door tooverkunst, reciteerde hij een gebeurtenis uit het leven van de een of andere godheid, die aan de zelfde ziekte leed als de mensch-patiënt, die genezing zocht.

Om te toonen, dat hij niet beleedigd was, gedroeg Laurie zich verder zoo "beminnelijk" mogelijk; hij wond garen voor Meta op, reciteerde verzen voor Jo's plezier, schudde dennenappels voor Bets, hielp Amy met haar varens en bewees zoo, dat hij waardig was om tot de "Nijvere-Bij-club" te behooren. "Mag ik weerkomen?" vroeg Laurie.

Op Goede Vrijdag, wanneer de menigte in de kerk zich voor het omsluierde kruis op het altaar verdrong, kon het gebeuren dat de priester naar voren trad en een berijmde versie van de Lijdensgeschiedenis reciteerde, en dat hij begon, net als de trouvères: »Hoort mij nu allen rustig aan, en laat de mond niet langer gaan hoort wat ik zeg van Kristi dood..." Verder werden alle sentimentele legenden van de genaderijke mirakelen der Madonna allerliefst tot kleine berijmde schetsjes bewerkt.

»En wil ik u eens wat zeggen, mijnheer Frits Millioen!" viel Steinhausen in, »gij hebt daar niet wijs in gehandeld. Ik meen te begrijpen welk bentgenootschap gij bedoelt. Ik weet dat het werkelijk zijne vertakkingen heeft tot in het paleis toe." »Het Haagsche Hof zich fier betoont, Om al den luister die het kroont," reciteerde Roestink halfluid met smartelijke bitterheid.

"En om half acht de melkboer," zei mevrouw in tonigen cadans, alsof ze 'n vers reciteerde. "O, jee om acht de kruijenier," schrikte Amélie. "En om negen de sláger," hernam mevrouw: "goeie hemel de slager. 'k Heb 'm gister voor vandaag 'n lamsbout opgegeven".... "Die zal door 't luikje moeten de deur is op 't nachtslot," sprak meneer somber.

De "nieuwelingen" zagen in het begin altijd erg tegen dezen avond op, maar de directrice, die zelf bizonder goed reciteerde en een zeer welluidende stem had, hielp allen zoo goed terecht en met zooveel geduld, dat hare leerlingen hoe langer hoe meer moed begonnen te vatten en ook Elsje, toen zij eenige maanden op school geweest was, den "reciteeravond" werkelijk prettig begon te vinden.

Ziehier nu het derde element: Hij vertoefde herhaaldelijk in zijn geboortestad Frankfort, waar men zeer gevleid was met het beeld, dat hij in het eerste deel van zijn auto-biographie van die stad had gegeven, en hem plechtig met groot eerbetoon ontving: "Zijne Excellentie de hertogelijke Sachsen-Weimarsche Geheime Raadsman, heer Von Goethe, de grootste nog levende en oudste Heros van onze literatuur" (zoo meldden de bladen) "is gisteren in zijn vaderstad gearriveerd, die twintig jaar lang van zijn vereerende tegenwoordigheid beroofd was". Daar had hij kennis gemaakt met de kleinkinderen van oude kennissen; en met den bankier Willemer en diens begaafde vrouw Marianne, een voormalige tooneelspeelster, nog bijtijds aan een gevaarlijk milieu onttrokken. Zij was mooi, zij zong zijn liederen, reciteerde zijn verzen, ze had iets van Lili en van Lotte. Ze maakte hem vroolijk en ze kwam hem tot het uiterste kantje tegemoet; doch zoo, dat haar echtgenoot, die waarlijk geen dupe was, hun omgang kon billijken, en Goethes achting niet verbeurde. Dus wordt ze het middelpunt van den West-

De blinden, die trovatores waren, traden nu de een na den andere op om nieuwe gedichten voor te dragen. "Gij menschen, die op den heiligen Etna woont," reciteerde een van hen. "Gij menschen, die leeft op den berg der wonderen, verheft u. Schenkt uwe heerscheres een nieuw sieraad.

Woord Van De Dag

zelenika

Anderen Op Zoek