Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
Toen sloeg de bewogen vader den rechterarm om hare leest en sprak: »Kindlief! Ik heb geen woorden om te zeggen hoe gelukkig we zijn, nu je weer bij ons bent! In duizend vreezen liet ik je gaan het kon niet anders! Angst en kommer, alles is voorbij!
Guy herinnert zich, dat zij in Antwerpen goede vrienden waren, en het zou hem onmogelijk zijn, den vaandrig nu aan zijn lot over te laten; met zijn rechterarm slaat hij dan ook twee pieken naar beneden, die op den vaandrig gericht zijn, en hij roept hem toe: "Geef u aan mij over; geef u aan mij over, dwaas!" Want de kleine Spanjaard verweert zich, met getrokken zwaard, al wat hij kan.
De opdracht was moeilijk, maar het vooruitzicht den dorst te kunnen lesschen in een tropische hitte verleidelijk en zoo begon ik in den rechten stam te klimmen. Waarlijk de kroon werd bereikt; nu de beenen krampachtig vastgeklemd om den stam en door den rechterarm met alle kracht omhelsd.
Na de koffie deed hij een cigaret van voren in zijn mond en rookte. Hij zeî: Willen we ook een beetje in den tuin gaan? Zij gingen. Lief en goemoedig leî hij haar rechterarm in de kromming van zijn linker. Zij stapten samen regelmatig voort, en hij blies zijn rook, blauwetjes, van zijn hoofd, den anderen kant uit.
Wij hoorden, hoe hij hoe langer hoe driftiger werd, en eindelijk gebeurde, wat wij al sedert lang hadden zien aankomen. Daar verhief 's meesters rechterarm zich in de hoogte en strekte hij zijne hand gebiedend uit naar de deur. »Ga uit de klasse, jongen, ik kan je hier niet langer gebruiken. Ga steentjes tellen!» Bob bleef zwijgend zitten. »Hoor je me niet, Bob? Ga steentjes tellen, zeg ik.»
Het aantal reizigers groeit even snel aan als hun ongeduld, want een dikke, oude juffrouw met een parapluie, die gevaarlijk achteruit steekt onder den linker- en een taschje aan den rechterarm, staat voor het loket, schijnt niet de minste haast te hebben en neemt volstrekt geen notitie van de ongeduldige uitroepen en 't onwillekeurige opdringen der overigen.
Het eenige antwoord van den Ridder was een geweldige sabelslag; maar Adeelen, dien afwerende, verbrijzelde hem met zijn strijdkolf den rechterarm. "De linker blijft mij over!" riep Walcourt, zijn zwaard met de andere hand vattende. Maar op hetzelfde oogenblik zag hij een woesten boerenknaap op hem afkomen, met een dorschvlegel gewapend.
Ontroerd over deze grootmoedigheid, wilde de moorsche vorst niet nalaten, zijn dank voor deze welwillende bejegening te betuigen, hij boog diep en kuste den rechterarm van den man, die hem van zijn koninkrijk had beroofd. Ook de koningin weigerde de eerbiedsbetuigingen van den overwonnen vorst en gelastte, hem zijn zoon weder te geven, die als gijzelaar was uitgeleverd.
Wij gebruiken gewoonlijk den linkerarm veel minder dan den rechterarm; daardoor is de laatste dan ook zwaarder en zijne beenderen, spieren, aderen en zenuwen zijn dan ook krachtiger dan die van den linkerarm; die verschillen bestaan reeds bij den jonggeborene.
Vergetende dat zijn rechterarm door een ijzeren haak vervangen was en dat een getah-pertja kapje zijn hersenen bedekte, had hij zich een geduchten slag toegebracht. Men snelde op hem toe en hief hem op. Tot zich zelven gebracht riep hij uit: »Stommelingen die wij zijn! Drie- en viermaal apen! Ellendelingen! Ezels!" »Maar wat is er dan toch?" riepen allen uit één mond. »Wat er is?"....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek