Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 november 2025
Het hinneken van deze paarden leek op het getjilp van onze leeuwerikken, hun snuiven en proesten op het gezang van onze krekels, en het zweepgeknal leek op het barsten van een erwtenschil.
»Ooah!» riep hij uit. »Wat wil mijn bleeke broeder?» Bij die woorden keek hij neef Piet met groote oogen aan en blies hem dichte rookwolken in het gelaat, zoodat de bleeke broeder begon te hoesten en te proesten van belang. Nu was de gegeven naam op Piet volkomen van toepassing, want hij had eene verbazend bleeke gelaatskleur, iets wat van Karel of mij niet gezegd kon worden.
De toehoorders proesten het uit van lachen, en de oud-matroos bijt met zijn zwarte tanden een stevig stuk af van de pruimtabak, die hij heeft gevonden in den linker broekzak. »'t Zijn wonderlijke zeeschepen, dat hoor ik wel," grinnikt hij genoegelijk. »Heeft mijnheer lang onder de Boeren verkeerd?" vraagt hij aan den hoogen boord. »Twee jaar," antwoordt de hooge boord, »als veearts."
Soms kraamt een oude moei een grooten schat Van wijsheid uit, houdt voor een driestal mij, En wil gaan zitten, maar ik spring op zij, En, plomp! daar ligt ze, hoest, roept moord en brand, En heel de kring, die eerst nog in de hand Wou proesten, giert van 't lachen, en roept uit: "Dat was daar van de preek een mooi besluit!" Maar, elfje, daar komt Oberon! Op zij! ELF. En hier mijn meesteres!
Geen wonder: de huisknecht, die niet mocht leegloopen, had ze uit vaders onverslijtbare plunje gemaakt. En nu gebeurde het dat een komiekeling in een derderangs theater de menschen deed proesten, enkel en alleen door in juist zulke kleeren op te treden.
Even fel-de de brand op, vurigde een versche gloed, braakte de ruïne vuurklodders en tollende kluiten, spoot het water als bloed dan werd het een blazend gestoom, een proesten van damp, een benauwende donkerte. De menschen dropen langzaam naar huis alleen bij de afgezette gedeelten van 't straatje, drongen ze te hoop, angstig pratend, kijkend naar de brancards en gasthuismanden.
Daar.... daar, daar keek Marie op.... nu bespeurde die haar juist door de breede reet heen; adieu, bonjour, zij wuifde met haar hand Marie toe, zij boog, zij trok gezichten en Marie werkte zenuwachtig met haar wenkbrauwen en haar lippen, om het niet uit te proesten van het lachen! Terwijl het donker werd, haastte Frédérique zich naar huis, naar het Voorhout.
Dit geschiedde, en nu riep hij: "Welaan, in naam van Dulcinea, laat ons gaan, want de aanminnige dame moet geholpen worden." De barbier had, terwijl dit alles voorviel, nog altijd op de knieën gelegen en zichzelf alle geweld aangedaan, om 't niet hardop uit proesten en daardoor de heele grap op eens te bederven.
Een poosje stond hij temidden van hen te praten en zijn woorden, met glimmende, opmerkzame gelaten aangehoord, werden herhaaldelijk door luid proesten onderbroken. Toen hij na een zotheid verteld te hebben snel verder wilde gaan, trokken zij aan zijn mouwen en hielden hem vast om nog één geschiedenis te hooren.
Ze had kousen en schoenen uit getrokken, den zwarten rok hoog om de heupen gewrongen, de strikbanden van den broek boven 'r knieën gebonden. Zoo trachtte ze 't water in een emmer te dweilen, telkens den doek als een vangnet uitspreidend, 'm wringend in 'r roode knuisten dat het slijkwater met proesten in den emmer spoot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek