United States or Dominican Republic ? Vote for the TOP Country of the Week !
De edele Plinius, zei Cecilius, heeft Carpoforus en Colosseros óok vergund nu en dan eens te komen. Om ons gezelschap te houden. Want nu Zozimus wèg is.... Hebben we nièmand, viel Cecilianus in. Hermes.... Die is zoo dòm, fluisterde Cecilius. Wel goèd.... fluisterde Cecilianus. Maar dom.... Verbeeldt je toch, Grieksche.... Ja, bij Latijnsche boeken.... En hij is zelf nog wel een Griek.
Een beroemd natuurkundige, #Plinius de oude#, die zich te dicht bij het tooneel der verwoesting waagde, werd het slachtoffer van zijne zucht naar kennis. In latere eeuwen is het gelukt Herculaneum en Pompeji weder op te delven; de eerste stad sinds 1713, de tweede sedert 1748.
Niemand durft meer schelden, fluisterde Cecilianus zijn broêrtje in. En jij, fluisterde Cecilius; zit in een draagstoel, net als je moeder.... Hoe was de salutatio? vroeg, met zachte stem, Martialis. Plinius fluisterde terug. De Keizer had de ontbodene Senatoren, Consulairen, Aanzienlijken lang laten wachten.
De jonge komediant zag bleek, vermagerd, in zijn lange, zijden tuniek; dof stonden zijn donkere oogen. Plinius ging Earinus te gemoet. Earinus.... Edele Plinius.... Cecilius is vrij.... Carpoforus heeft het gevraagd en de Keizer heeft hem toe gestaan, wat hij zelfs Martialis niet toe stond.... Cecilius, je gaat met mij meê. Naar Laurentum. En gauw zal je Cecilianus terug zien.
De negen in den windwijzer kunt gij heden nog in den toren van de stadsvesting te Frankfort zien. Wiesbaden De duivelskuur aan de warme bron Dat de oude Romeinen reeds de heilzame bronnen van Wiesbaden kenden, en hun geschiedschrijver Plinius ze reeds geroemd heeft, is door de geschiedenis bekend.
De moeder van Cecilius en Cecilianus wendde het gloeiend gelaat naar de Keizerin. Ja, Augusta, bekende zij, de oogen neêr geslagen; toen glimlachend, ze op slaande naar de vraagster.... Quintilianus.... vroeg Plinius bijna schalk; hoe vindt ge nú onze Hero en Leandros?
Columbus, die met het »gaunin« niet zooveel ophad, sloeg een begeeriger oog op de parelen, en hij hield zich overtuigd, dat deze kostbare voorwerpen hier in de nabijheid moesten gevonden worden. Immers, een geleerd Romein, Plinius, had eeuwen geleden reeds geschreven, dat parelen ontstonden door dauwdruppels, die tusschen geopende oesterschelpen vielen.
In Milaan klopt het hart van het herboren Italië; noemde Plinius de stad, waarover Cicero, de groote redenaar, eens als stedehouder regeerde, reeds "het nieuwe Athene", thans mag zij de geestelijke en zedelijke hoofdstad van Italië genoemd worden.
Pausanias en Plinius veronachtzaamd hebben, dan zal men ons toch moeten toestemmen, dat hieraan weinig is gelegen, daar men bij het lezen van zulke schrijvers vanzelf weet in welken hoek der wereld men zich bevindt.
De heeren kwamen uit. Zij hadden niet meer dan zwijgende den Keizer begroet; de Keizer had hun geen woord gezegd. Toch zouden zij den doodstraf waardig geweest zijn, zoo zij de admissio niet hadden bijgewoond. Plinius naderde den lanista. Welken gunst heb je gevraagd, Jager? vroeg Plinius, die reeds ried. Cecilius meê te mogen nemen, antwoordde Carpoforus. En....? De Keizer stond toe.
Woord Van De Dag