United States or Ecuador ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zooals ik al zeide, loop ik derhalve een gelukje of een pleiziertje mis; derhalve heb ik het land; derhalve zie ik eruit, alsof ik het land heb; derhalve is de heele zaak heel natuurlijk." "Nou goed dan," zeide de vriend.
Toe! asjeblieft!” En met een coquette beweging legt zij haar nog altijd fraaie, blanke hand op Waltens arm. „Dat pleiziertje doe je me wel, hé?” „Maar....” en Waltens blik wordt diep treurig
Dáár had ze gelijk in, en ja, als we allemaal precies gelijk zouden worden, dan moest eigenlijk na dat pleiziertje in de Maliebaan de heele stad voor den grond worden gesmeten, om ook de steenen en het houtmateriaal gelijk te verdeelen. Ja wel, elk voor zich kon dan zijn portie meenemen om naar goedvinden op een óók eerlijk gedeeld stuk grond, zijn huisje te kunnen zetten.
Doch nu moest hij zijn smart in zich opkroppen, nu was zijn ijverzucht machtelooze woede geworden, want vroeger kon hij, wanneer hij achterdocht koesterde, Mimi beletten uit te gaan, haar bij zich houden en bewaken; maar thans zag hij haar aan den arm van haar nieuwen minnaar op straat en moest hij zich afwenden, om haar van vreugde stralend en op weg naar het een of ander pleiziertje, voorbij te laten gaan.
Je hebt altijd reden om het land te hebben, wanneer je een gelukje of zelfs maar een pleiziertje misloopt, omdat het dan zoo goed als onherroepelijk verloren is, want het is meestal zelfbedrog als je tegen je zelf zegt: "Ik zal het een anderen keer wel inhalen!"
Een der leerlingen van de Inlandsche artsenschool. Dit lieve werk is blijven bestaan tot nu toe. 5 Juli 1903. Wat is u toch innig goed en lief voor ons, steeds is u er op uit, om ons een pleiziertje te bezorgen.
In haar rouwtijd kon zij niet uitgaan, zij, die zooveel hield van zich overal in het publiek te vertoonen. Nu moest men haar zoo'n klein pleiziertje aandoen, trachten haar een beetje te verstrooyen. Zooveel práatte zij ook niet. Haar tegenwoordigheid zoû Mathilde niet vermoeyen. Jozef was weêr een tijd trouw thuis gebleven. Geregeld, als een liefdezuster, stond hij Mathilde ter zijde.
"'t Komt mij voor," zei Sir John, "dat Marianne niets op het plan zou tegen hebben, als haar zuster ook van de partij wilde zijn. 't Is ook wel wat erg, dat zij niet eens een pleiziertje mag hebben, omdat Elinor het niet wenscht. Ik zou u raden om maar met u beitjes naar de stad te trekken, als u genoeg krijgt van Barton, en er Elinor niets van te vertellen."
Van uit de sloep heb ik ze toen nog een pleiziertje gedaan, met één schot hagel hadden er een paar genoeg en toen ik nog een stuk of wat patronen op d'r lui zwarte huid had geblazen, liepen ze gierend en gillend het bosch weêr in.
Woord Van De Dag