Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
In de zijkamer vond hij zijn leidsman, Anwold, die de fakkel uit de hand der kamenier nemende, hem met meer haast dan beleefdheid naar een belendend, slecht gedeelte van het huis geleidde, waar een aantal kleine vertrekken, of veeleer cellen, tot slaapplaatsen voor de mindere bedienden en vreemdelingen van lagen rang ingericht waren. "Waar slaapt de Jood?" vroeg de pelgrim.
Hij liet zich dus in eene greppel vallen en riep: Medelijden, heeren soldaten, mijn been is gebroken, ik kan niet meer gaan; laat mij meerijden in den wagen der vrouwen. Maar hij wist, dat de hoerwijfel het niet zou gedoogen. Van uit haren wagen riepen de vrouwen: Ja, kom, schoone pelgrim, kom bij ons. Wij zullen u minnen, u streelen, u kussen, en gij zult genezen zijn.
Maar, bij de afwijking van de naald, die hij niet kon vermoeden, wendde hij den schoener naar het zuidoosten. Terwijl men dus niet anders dacht dan dat de Pelgrim bij gunstigen wind de goede richting had, vervolgde hij met een verschil van vijf-en-veertig graden zijn weg! In de week die op dit voorval volgde, van den 14n tot den 21n Februari, had er niets bijzonders aan boord plaats.
Hierop antwoordde de pelgrim: De ongelukkige jongeling, die gedood is, heeft U nooit bemind, maar wel Tedaldo Elisei. Maar zeg mij: Wat was de reden waarom gij boos op hem waart? Heeft hij U ooit beleedigd?
Negoro alleen verliet de hut niet, die hem tot kombuis diende, en zooals altijd was hij van de geheele bemanning de eenige, die geen belang in de ontmoeting van een wrak scheen te stellen. Aller oogen waren toen op het drijvende voorwerp gericht dat op drie mijlen van de Pelgrim door de golven gewiegd werd. "Wat zou het wel zijn?" zei een matroos. "Een verlaten vlot misschien!" antwoordde een.
Niet alleen in de sloten wordt het bezoek van den reiziger met dank aangenomen, ook aan de hut van den arbeider klopt de pelgrim en de arme niet te vergeefs aast, en als men hunne betaald wordende logementhouders, van wie men gewoonlijk op de vraag "wat kunnen wij krijgen?" als antwoord de tegenvraag krijgt: "wat hebt gij medegebracht?" als weinig dienstvaardig en voorkomend gelaakt heeft, zoo toonen zij zich als gastheeren, die zelf de kosten bestrijden, des te voorkomender, des te meer in hun element.
Het werd gevolgd door zeven andere met rood fluweel behangen kameelen en op elk zat een eerbiedwaardige pelgrim, die zachte tonen uit een fluit te voorschijn bracht, om het heilige beest te amuseeren.
Bovenal was het zaak de grootste voorzichtigheid in acht te nemen, want hun toestand zou nog erger geworden zijn, indien de Pelgrim masteloos rond had gedreven. Een paar malen ook moest men, daar de barometer rees, vreezen dat de wind geheel om zou loopen, namelijk dat hij naar het oosten zou gaan. In dat geval zouden zij zoo dicht mogelijk aan den wind moeten houden!
"Hartelijk dank voor uw zorg," hernam de pelgrim, weder glimlachende: "Ik zal van uw dienstvaardigheid gebruik maken, en het moet erg met mij afloopen, zoo ik die niet beloon." Zij scheidden en namen verschillende wegen naar de stad Sheffield.
Daarop werd hij den pelgrim toegereikt, die na een diepe buiging er eenige druppelen van proefde. "Neem deze gift aan, vriend," vervolgde de Jonkvrouw, hem een goudstuk aanbiedende; "uit erkentelijkheid voor uwe moeielijke reis en uit eerbied voor de heiligdommen, die gij bezocht hebt." De pelgrim nam het geschenk met eene tweede nederige buiging aan, en verliet toen met Elgitha het vertrek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek