Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Maar hoe ik ook peinsde en mij in mijn bed keerde en wendde, ik kon er geen bedenken en altijd kwam die wanhopende gedachte mij weer voor den geest, dat Barberin mij bij mijn ouders terugbrengen zou en dat hij bedankt en beloond zou worden.
Hij peinsde en peinsde, en ja, daar zag hij in den geest op eenmaal in het verre verleden het tooneel bij de bron te Nazareth weer. Hij zag zichzelven, neergezonken op den stoffigen weg; hij zag de jonkman met de gevulde waterkruik tot zich komen om hem te laten drinken; hij zag weder die oogen vol liefde en mededoogen op zich gevestigd.
Het is thans geen tijd meer om soldaat te gaan worden. Daartoe is het te laat." Hij wandelde achter een perk sierstruiken op en neer, en peinsde over de aangelegenheden, die hij te behartigen had. De eenige vraag, die hij zich in het onderhavige geval inderdaad stellen kon, was: "Zouden de heeren Sarcany en Toronthal heden avond naar het Casino terugkeeren of niet?"
Wanhopig staarde de ridder om zich heen; wat nu te beginnen? Hoe zou hij alleen, gewond en verzwakt als hij was, zijn vorst en zichzelven in veiligheid kunnen brengen? Hij peinsde en zon, wat hem te doen stond, toen hij plotseling bemerkte, dat Arthur zich uit zijne liggende houding had opgericht en de aandacht van zijn volgeling poogde te trekken.
Maar als het al niet zinken of barsten kon, dan liep het toch gevaar voor eeuwig op die rotsen te blijven zitten, en dan was het gedaan met het onderzeesche toestel van kapitein Nemo. Zoo peinsde ik, toen de kapitein, kalm en bedaard als altijd zonder eenige ontroering of teleurstelling te laten blijken, mij naderde. "Een ongeluk?" vroeg ik. "Neen, een toeval," was zijn antwoord.
Toen waren de gedachten van moeder Christine vol zorg over de toekomst van haar dochter. Was zij niet de vrouw van Scholte Lodink, en moest Johanna dan trouwen met zulk een armoezaaier, die alleen met zijn handen zijn brood kon verdienen? Ze ging voor den haard zitten, en peinsde.
Na een poosje nam hij de drie beurzen uit den gordel van den beid en stopte ze in zijn eigen gordel. Lang peinsde hij erover, waar hij Marko zou begraven; eindelijk legde hij het lijk van den held op zijn paard en bracht het naar de kust.
Dan, hoe meer ik nadacht en peinsde over de zaak, hoe meer zich nieuwe gronden ter bevestiging mijner stelling voor mijnen geest opdeden, hoe meer ik tot de slotsom geraakte, dat, zoo werkelijk de vroegere tijdperken onzer geschiedenis en bepaaldelijk die der zeventiende eeuw, zich vrij wat roem- en luisterrijker voordoen dan het onze, het er echter verre af is, dat men de zeden en gewoonten dier eeuw ons ter navolging behoeft aan te bevelen.
Verhalen en dwaze perten, daar hield hij minder van. Onnoozele dingetjes, zei hij. Hij peinsde dat hij een "vinder" was. Hij kon uren en uren nadenken over de oplossing van een raadsel. Achteraan in het boekje stonden de oplossingen gezamenlijk gedrukt, maar hij zocht eerst minstens een dag of drije eer hij 't opgaf. Dan was hij moedeloos.
Overstelpt door deze gedachten, las en peinsde hij gedurig, maar het doel scheen zich meer en meer te verwijderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek