Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
"Welnu!" riep hij overluid, "waar zal ik mijne Striata Formosissima planten?" Dan, de muren bleven stom en de uitroeping van M. Fruyts zonder antwoord. Gelijk hij bezig was met zich opnieuw, doch met meer wanhoop, voor het hoofd te slaan, deed een ander Dahlia's-liefhebber, de heer Bielens, de deur open en stak zijn hoofd in de kamer vooruit, zeggende: "Dat zijn weerkens, eh?
Eenige stukjes glas, die in de sponning waren blijven zitten, bewezen dat het stukgestooten was. Dat venstertje bevond zich vijf voet boven den waterspiegel. Een sloep naderde, die waarin Maston stond. Hij keek in de opening.... Op datzelfde oogenblik hoorden zij een heldere stem, ze was van Michel Ardan, overluid juichende: »Gesloten, Barbicane, hier blank en daar blank!"
Maar ja, waarom niet, dit halve glas kan hij nog drinken. Het fleurt hem op, en vroolijk moet hij zijn, ja, vroolijk, uitgelaten. Is het dan niet een dubbele schat, dien hij in Eva bezit, een aangebeden vrouw en de moeder van zijn kind! Waarachtig, Evert Zwaarmuts, zegt Helmond bijna overluid: waarachtig, je hebt somwijlen iets kleins.
De wereld stroomt, afgrijzelijk, van 't bloed alsof het waar', van de eindelijk verwonnen, en verwenschte reuzenschaar. Ze 'n zijn niet meer,... ze 'n zijn niet meer. Ze waren!... In hun stede komt helderheid, komt hemelsblauw, komt goud, dat schittert, mede. De zonne vocht, de zonne won, en, tierende overluid: „Hier ben ik!” roept ons zonneken, „des vijands vonke is uit!”
Daarop las zij overluid, met eene zachte stem en eene eigenaardige schoonheid van toon, dat treffende verhaal van lijden en heerlijkheid. Dikwijls haperde hare stem onder het lezen, en somtijds bleef die geheel steken, maar dan hield zij, eene koude bedaardheid veinzende, op, tot zij zich bedwongen had.
"Stijntje!" vervolgt hij overluid: "geef mij mijn mantel, mijn hoed en mijn stok." "Bewaar ons! Meester wil toch niet uitgaan en zich in die confusie begeven?" vraagt Stijntje. "'t Zal er toe kunnen komen," antwoordt Henrik: "doe wat ik zeg: men moet op alles bereid zijn."
Door het geraas van een hondenkar gewekt, ziet Eva op, en terwijl de Gazette des Etrangers nu eensklaps ritselend neerglijdt langs haar schoot, is het een schampere lach die haar schoonen mond komt ontsieren. Hondenkar! zegt ze bijna overluid: 't Is allerliefst, welzeker; hier schrikt men op van een hondenkar!
"Ha, ha!" zeide zij overluid en hare eigene stem klonk haar vreemd in de ooren, "zelf de scherven aaneenlijmen en dan mijzelf en anderen wijsmaken dat dit nu weer....! Hare woorden eindigden in een vlijmenden spotlach.
Waarom haar beminnen, haar, die nimmer de mijne kan worden!? "Kan worden?" ging hij, de laatste woorden overluid met nadruk herhalende, voort: "Kan worden? Zou het mij volstrekt onmogelijk zijn dat paradijs te betreden? Is dat bekoorlijke wezen mij dan geheel onverschillig? Heeft zij een afkeer van mij....? Goddank, neen! vervolgde hij en trok een brief uit zijn fluweelen wambuis te voorschijn.
Parelen en diamant, herhaalt hij nu bijna overluid, en drukt de beide handen vluchtig tegen zijn hoofd, dewijl het daarbinnen toch gedurig nog zoo vreemd en pijnlijk klopt. Parelen en diamant! 't Zou de grootste dwaasheid zijn! Maar, indien ik ze aanstonds genomen had, dan zou die dwaasheid reeds zijn geschied.... In alle geval 't zou op het groote geheel slechts een kleine doorslag wezen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek