Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Het zal mij een marteling zijn met hem te leven, juist omdat mijn vroegere liefde tot hem nog mijn geluk uitmaakt!" Snikken beletten haar voort te gaan. Maar, zooals altijd, wanneer zij week werd, begon zij weer over hetgeen haar opwond te spreken. "Zij is jong, zij is mooi! Begrijpt gij, wie mij mijn jeugd en schoonheid heeft ontnomen? Hij en de kinderen!
»Bedaar, bedaar toch oude!" viel Nebenchari den knecht in de rede, die zich hoe langer zoo meer opwond. »Wij zijn niet allen van hetzelfde hout gemaakt, en wanneer Amasis als knaap werkelijk niet meer was dan gij, dan is het uwe schuld, dat gij op uw tachtigste jaar zooveel minder zijt dan hij." »Mijn grootvader was tempeldienaar, mijn vader was het, daarom moest ik het natuurlijk ook worden...."
"Weet je," zeide hij, terwijl hij zichzelf hoe langer hoe meer opwond, "hoe meer ik er aan denk, des te minder vind ik, dat een kind hier in huis passen zou. Ik verzeker je dat ik het volstrekt niet mis." Zij keek hem met een paar wonderlijk glasachtige oogen aan en zeide niets anders dan: "Maar ik dan!"
Zoodra men den kunstmatigen vogel opwond, kon hij een der stukken, die de werkelijke vogel zong, zingen: en dan bewoog zijn staart op en neer en fonkelde van zilver en goud. Om zijn hals hing een klein lint, en daarop stond geschreven: «De nachtegaal van den keizer van Japan is arm, bij dien van den keizer van China vergeleken.»
Maar Emilie De Woude bracht haar eigenaardige, bruyante vroolijkheid mede, die haar tot schaterens toe opwond.
"Ik weet, dat hij een goed man is," antwoordde mevrouw March beslist, terwijl ze de klok opwond. "Ik dacht wel, dat u van hem zoudt houden," was alles, wat Jo zei, terwijl zij hen goeden nacht wenschte en naar haar kamer ging.
Ieder verwachtte hierop een toespraak als die welke de resident op den vorigen dag had gehouden, en het is niet geheel-en-al zeker dat Havelaar zelf van voornemen was iets anders te zeggen, doch men moest hem by zulke gelegenheden gehoord en gezien hebben om zich voortestellen hoe hy, by toespraken als deze, zich opwond en door zyn eigenaardige wyze van spreken aan de bekendste zaken een nieuwe kleur meedeelde, hoe zich dan zyn houding oprichtte, hoe zyn blik vuur schoot, hoe zyn stem van 't vleiend zachte in 't vlymend scherpe overging, hoe de beelden van zyn lippen vloeiden als strooide hy iets kostbaars om zich heen dat toch hèm niets kostte, en hoe, als hy ophield, ieder hem aanstaarde met open mond als om te vragen: "myn God, wie zyt ge?"
Ze had er een kleur van gekregen. Terwijl de vuil-bruine handjes rap aan 't werk waren en de naald heen en weer vloog als een glinsterend motje, dacht ze aan Violet en Céline, aan den chevalier en den edelen man. Als ze nou hard doorpikte kon zij den zoom om half elf hebben gelegd, dan nog drie knoopsgaten, dan was ze d'r. Wat je dat opwond! Je wer d'r koud en warm bij!
De man bleef half-weg staan en zij keken elkaar aan; maar Sikes sloeg langzamerhand zijn oogen neer. »Jullie drieën bent getuigen,« riep de jongen, terwijl hij zijn gebalde vuist schudde en zich onder het spreken meer en meer opwond. »Jullie drieën bent getuige ik ben niet bang voor hem als zij hem hier komen zoeken, dan verraad ik hem, dan verraad ik hem! Ik zeg 't eens voor altijd.
Hoe dikwijls had het haar al gehinderd, haar innerlijk driftig, oproerig gemaakt, dat hij altijd maar bleef zoo gelijk ... gelijk..., zoo bedachtzaam, zoo heerig bedaard, zoo vriendlijk waardeerend of goedmoedig berispend..., dat, als hij zich eens, een enkele maal, een klein beetje opwond, dat hij dan tóch blijkbaar nog dacht aan 't geluid van z'n stem, de plooien van z'n gezicht, de gebaren van z'n handen, dat hij dat nooit eens vergat, zich nooit eens heelemaal gaf, zich eens liet gaan..., liet rennen en draven als een vurig veulen in de ruime, welige wei!... Maar neen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek