United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een groot mes!.... De Saloc grijpt mij bij het haar en rukt mijn hoofd achterover: hij gaat mij de keel afsnijden. Ramp, ramp, het is gedaan met mij: ik voel het ijskoude staal in mijn vleesch dringen.... maar nu breekt mijne stem los en ik schreeuw met reuzenkracht: "Hulp, hulp! moord, moord!" Eene bekende, eene beminde stem roept aan mijn oor: "Jan, Jan, wat hebt gij?

Moest haar deze ure dan nog zwaarder gemaakt worden? Als wilde zij niets meer zien, om sterk te blijven, sloeg zij de handen voor het gezicht. "Wat gebeurt hier?" klonk haar zijne stem haastig en opgewonden in 't oor, "mijne verloofde weent?" Zijne verloofde! Wat deed dat woord haar onuitsprekelijk zeer was zij toch maar weg van hier, duizend mijlen ver, om deze kwelling te ontvlieden.

Ik verzoek U dus, als President, uwe glazen nogmaals te vullen en die met mij te ledigen op het heil van Mijnheer de Witt." "Goed gedaan, Willem," fluisterde Zuijlenstein den Prins in het oor, terwijl niemand der aanwezigen durfde nalaten, den dronk met geestdrift te beantwoorden.

ELF. Over berg en vallei, Over heg, over muur, Door het park, door de wei, Door rivier en door vuur, Zwerf ik rond met elfenspoed, Vlugger dan de maanbol doet, Dien mijn koningin, en houd Frisch haar plekjes in het woud; Primula's, haar eerewacht, Zijn op 't gouden kleed bevracht Met robijnen, elvengaven, Die de lucht met geuren laven; Ik moet om druppels dauw dit veld hier door, Hang elke bloem een paarl in ieder oor.

"Wij staan er hier heelemaal buiten," herhaalde hij en net terwijl hij dit zei trof het geluid der voetstappen van iemand die dien kant uitkwam zijn oor, en hij rolde zich om in zijn stoel en keek naar haar.

»Hoe zal ik u genoeg danken, mijn vader!" »Laat mij u nu nog eens de verdeeling van uw dag herhalen: 's morgens bezoekt gij Cassandane, keuvelt ge met Atossa, of leent ge een luisterend oor aan het onderricht uwer verhevene moeder." De blinde boog toestemmend het hoofd.

Zij fluistert haar iets in 't oor. Mevrouw Muller Belmonte heeft met vonkenschietende oogen zich opgericht. »Kijven! Het past je niet tegenover mij dat woord te gebruiken! Kom, Betsy! Laat ons gaan!"

Was het niet een geluid, dat u als zoete melodij in het oor klonk, toen de wind, die den dooi voorafging, begon te bulderen? Was het niet een gewenscht schouwspel, toen de sneeuw, die u reeds lang verveeld had, het eerst op de landen begon weg te smelten?

Daarbij kwam nog, dat 't kind vlugge beentjes had, die 't geen minuutje in rust konden uithouden. Op een keer hadden de groote-menschen het er in zijn bijzijn over gehad, dat men vogeltjes en kleine kinderen maar vrij moest laten rondspringen, daar dit een wet van den goeden God is. Nu, dit was bij hem aan geen doovemans oor gezegd.

Er was een tijd, dat ge ongevergd mij zwoert: Geen enkel woord was in uw oor muziek, Geen enk'le blik welsprekend voor uw oog, Geen enk'le handdruk lieflijk voor uw hand, Geen enk'le spijs welsmakend voor uw tong, Dan woord of blik of druk of spijs van mij. Van waar thans, o mijn gade, o spreek, van waar, Dat gij thans zoo vervreemd zijt van uzelf?