Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Kom Tine, en Jo, mama wil, dat je nu naar bed gaat, niet waar! Wees nu niet meer ongezeggelijk, anders doe je mama verdriet. Wat hebben we dit jaar een boel gekregen, oom! riep Ernestine buiten adem. Mathilde kwam nu met Nico en Lientje aan de hand eveneens in de gang. Verbeeld je, daar zat mama heel kalm theetje te spelen niet Line! zeide zij en haar wanhopig gezicht deed Otto glimlachen.
»Wil jelui dat wel eens laten, jongens!» gebood ons de vrouw, die in den wagen woonde, doch daar wij wisten, dat haar man zoowel als de berenleider niet thuis waren, toonden wij ons vrij ongezeggelijk, wat ons heel leelijk stond, dat moet ik zelf bekennen.
Helaas, de arme gouvernante doet geen tien schreden, zonder dat zij de landpalen van haar rijk achter zich laat, en ruw, wreed, onbarmhartig uit den droom harer heerschappij wordt opgewekt! Ik bedoel den Ilias van plagen niet, die ingenomen ouders en ongezeggelijk kroost haar drie maal van de vier berokkenen.
En voor Pieter, die, een half jaar na zijn engagement getrouwd, mijn overbuurman was geworden; voor hem zou de drijver daar het balsturigst paar ezelinnen uit den hoop, ongezeggelijk en zaämgekoppeld als het was, aan die ijzeren leuning vastbinden?
"Morgen, mijnheer." "Morgen mijnheer de directeur." "U hebt Willemsen uit de klas gezonden?" "Jawel, mijnheer. Die jongen is zoo ongezeggelijk".... "Andere leeraren klagen toch niet.... U hebt niet voldoende tact.... De jongens maken bij u zoo'n leven, dat uw collega's er over spreken.... Apropos.... Hoe maakt het uw dochter? al beter?" "Nee.... Ze wordt niet beter".... "Niet beter?" "Nee...."
Ik heb heel goed opgemerkt, dat de onzinnige toegeeflijkheid mijner vrouw den jongen ongezeggelijk heeft gemaakt, zoodat hij me tegenwoordig niet wil gehoorzamen, en als uw vriend geen gebruik maakt van de gard, denk ik er ernstig over hem mijn Jack te zenden, om hem de eerste gronden te leeren." De dokter had het pleit gewonnen door den wijsgeer te vleien.
Wat is dat nu weêr! riep Mathilde, bijna ongeduldig en ze werd woedend, toen ze Ernestine, rillende in haar witte nachtjapon, als een tengere schim, zag verschijnen, een weinig angstig en toch guitig-brutaal. Toe moes, ik wou zoo graag.... Maar Tine, het is om doodziek te worden, zoo op die koude trappen en door de koude gang te loopen! Ik begrijp niet, hoe je zoo ongezeggelijk kunt zijn....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek