Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Ik wil hopen, dat ik te gelegener tijd nog eens den een of ander ontmoet. Maar hoe is het met uw voet, Sihdi? Niet al te best. Omar moet maar eens gaan zien of hier ergens in de stad ook gips te krijgen is en dan ongeveer vijf liter daarvan meebrengen. Haal gij in dien tijd een emmer met water waar ik mijn voet in kan zetten, en trek dan mijn buis uit.
Daarmee was de zaak afgedaan, en hij ging weer op zijn plaats zitten. Een poos later wenschte hij ons wel-te-rusten, en verwijderde zich om te gaan slapen. Osko, Omar en Halef, zij ook waren van oordeel, dat wij met een eerlijken man te doen hadden, wat de waard ons ook nogmaals verzekerde. Langzamerhand liep de binnenplaats leeg en werd ook het voorvertrek ontruimd.
Reik mij mijn geweer toe, Osko en Omar moeten onbeweeglijk blijven staan. Ah, nu begrijp ik het. Welk geweer? Den berendooder. Ik had dit, zooals van zelf spreekt, zeer zachtjes gezegd, opdat het door de twee boven mij, niet zou worden gehoord. Halef gaf het geweer aan Osko, die het Omar toereikte. Let nu goed op, Omar! fluisterde ik.
Wat zouden die twee moeten beginnen zonder uw kleinen dapperen Hadschi Halef Omar? Niets totaal niets! Overigens heb ik ook nog voor Rih te zorgen! Gij vertrouwt mij zeer veel toe, Sihdi! Maak u dat vertrouwen waardig. Weet gij nog alles, wat wij hebben afgesproken? Alles. Mijn geheugen is als de muil van een leeuw, die alles vasthoudt wat eenmaal daar binnen is. Dan zullen wij nu afscheid nemen.
Scheitan! ontviel Omar, die er hem afgegooid had. Hoe kon de Shoet dat weten? Geen bode had zoo snel kunnen reizen als wij. Weet gij het nog niet? vroeg hij. Ik weet het, antwoordde ik. En toch brengt gij mij zijn groet, den groet van een doode? Gij wilt toch niet beweren, dat hij mij dien niet vóór zijn dood kan opgedragen hebben? Dat zou kunnen zijn.
Ik mag het ook niet zien eten, want zelfs het zien van varkensvleesch moet ons een gruwel zijn; maar nu Omar en Osko niet hier zijn, heb ik ook geen verwijt te vreezen, als ik uit verkleefdheid aan u, Sihdi, hier stil blijf zitten. Als gij van den ham in uw mond steekt, zal ik mijn oogen dicht doen, of minstens ter zijde kijken. Onze gastheer bracht ham, worst, brood, peper en zout.
Gips droogt, zooals bekend is, zeer snel. Reeds na verloop van een paar minuten was het een steenharde massa. Hier ging dit natuurlijk nog eens zoo gauw, daar al het vocht in zijn kleeren trok. Toen zijn bovenkleeren geheel wit waren geworden, staakte Omar het bombardement. Zie zoo! nu hebt ge genoeg gehad. Raap nu je rommeltje maar netjes bij elkaar. De kuur is geëindigd. Sta maar op!
Nu ging ik weer naar binnen. Ik behoefde niemand te wekken, want het feit dat ik was opgeklopt geworden, was een zeker teeken geweest, dat er iets bijzonders aan de hand was en men was dus reeds opgestaan. Twee minuten later waren wij allen gewapend en onderweg. Halef, Osko, Omar en ik.
De kerel was zoo verschrikt, dat hij vergat eenigen tegenstand te bieden. Nu echter schreeuwde hij om hulp en sloeg de armen om zich heen. Osko, Omar! houdt hem vast. En stevig! Of het hem pijn doet, hindert niets! De beide aangesprokenen grepen hem, zoodat ik nu mijn handen vrij had.
Dat is dus de gips, waarvan de planken gemaakt moeten worden? Wat een dwaasheid, wat een onzin! Dat is toch de grootste nonsens, die men bedenken kan! Zoo iets kan alleen in het brein van een gek opkomen! Nog hield Omar de deur, in wier opening hij stond, open.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek